\"افشين ابراهيمي\"، مدير پايگاه ميراث فرهنگي روستاي قهي با بيان اين مطلب به ميراث آريا(CHTN)، گفت: بودجه پايگاه هنوز نرسيده است، اما پايگاه به منظور جلوگيري از توقف فعاليت‌هاي کارگاه اقدام به مرمت مساجد روستا با همکاري اداره اوقاف کرده است، ضمن آنکه بودجه مرمتي بر عهده اوقاف است و کارهاي نظارتي و فني را کارشناسان پايگاه انجام مي‌دهد.

وي افزود:همچنين پايگاه بخشي از مطالعات باستان‌شناسي، هنرهاي سنتي، مردم‌شناسي و احياي بافت‌ تاريخي روستا را به پايان رسانده و در صورت تأمين اعتبار مي‌توان اين طرح‌ها را اجرايي کرد.

ابراهيمي همچنين از تأسيس دفتر جديد پايگاه ميراث فرهنگي روستا خبر داد و گفت: به دليل کمبود جا قرارشد که دفتر پايگاه تغيير مکان بدهد. برهمين اساس کار مرمت يکي از خانه‌هاي تاريخي روستا را که به مخروبه‌اي شبيه شده بود شروع کرده و بعد از چندين ماه کار مداوم توانستيم، کار بهسازي اين خانه را به اتمام برسانيم.

مدير پايگاه ميراث فرهنگي خاطرنشان کرد: مرمت اين خانه چهار ميليون تومان هزينه داشت، همچنين براي تجهيز پايگاه به چهار ميليون تومان اعتبار نياز است.

بنا بر اين گزارش،قهي نام روستايي است که در ۷۰ کيلومتري شرق اصفهان واقع است و از توابع شهرستان کوهپايه محسوب مي‌شود.

نام اين روستا که براساس روايات متعلق به دوره‌هاي قبل از اسلام و درواقع به نام \"کهي\" بوده به معناي جاي پست مقابل واژه کوهپايه است.

باستان‌شناسان معتقدند مسجد جامع قهي پيش از اسلام آتشکده زرتشتيان بوده است.

روستاي تاريخي قهي به علت قرار گرفتن در دل کوير تا ۵۰ سال قبل، مرکز شترداري ايران بوده است، اما با ورود اتومبيل و کاميون اين حرفه کم‌کم در روستا رو به فراموشي سپرده شد و جمعيت روستا نيز که شترداري حرفه اصلي‌شان بود به مرور از روستا کوچ کردند و از جمعيت ۳۰۰۰ نفري آن طي ۵۰ سال گذشته کمتر از ۸۰۰ نفرباقي مانده است.

«ماکسيم سيرو» در کتاب راه‌هاي تاريخي اصفهان نيز ۶۰ سال قبل از روستاي قهي به عنوان يک شهر ياد کرده است.

به روايتي هم گفته مي‌شود که نام اين روستا پيش از اين «کسي» بوده و زماني بيش از ۷۰ دستگاه شترخوان، کاروانسرا و هزاران شتر براي حمل کالاهاي تجاري در اين منطقه وجود داشته است.

روستاي قهي يکي از تاريخي‌ترين روستاهاي استان اصفهان است. برخي از خانه‌هاي تاريخي اين روستا قدمتي برابر با دوره صفويه دارند و کليت بافت آن را خانه‌هايي از دورهٔ قاجار تشکيل داده است. تاکنون ۶۵ درصد از بافت تاريخي روستاي قهي سالم مانده است.

اهالي و مردم اين روستا به زبان و لهجه منحصر به‌فردي سخن مي‌گويند که رواج چنين زباني نشان از وجود فرهنگ ديرينه اين روستا دارد .

به‌گزارش ميراث آريا، در اين روستا حدود ۲۰ اثر ثبت شده ملي مربوط به دوره صفويه و قاجار و خانه‌هاي قديمي زيادي مربوط به ۵۰۰ سال پيش وجود دارد. در ميان اين ساختمان‌ها، شترخانه‌ها و کاروانسراهاي زيادي که هنوز ثبت نشده نيز به چشم مي‌خورد.

مرمت و احياي شترخان‌ها (محل‌هاي نگهداري شتر) يکي از مهم‌ترين اهداف احياي روستاي قهي است.

معماري گذشته روستاي قهي شامل ديوارها، برج و باروها و سردرهاي بلند که شکلي نيمه اشرافي‌ دارد، متفاوت از بناهاي سادهٔ روستايي هم عصر خود است. اين معماري علاوه بر ساختمان‌هاي شترخان، خانه‌هاي مسکوني را هم دربرمي‌گيرد.

از شاخصه‌هاي معماري اين روستا خانه‌هاي بزرگ و اربابي به شکل قلعه است. اين روستا داراي برج، مسجد جامع، حمام، آب‌انبار، کاروانسرا، دو حسينيه که تقريباً از بين‌رفته‌اند، امامزاده پير شمس‌الدين و آتشگاه است.

مصالح خاص معماري آن نيز از خشت و گل و گاهي چوب است.

وجود شيشه‌هاي رنگي، گچبري‌ها، ظريف‌کاري‌ها و نقاشي‌هاي بسيار در معماري اين روستا نشان از کار استادکاران اصفهاني در اين منطقه دارد و رونق بسيار شترداري در اين روستا و اربابان توانمند، دليل وجود خانه‌هاي مجلل آن است.

گزارش chtn حاکيست، در حال حاضر به علت اينکه تصور مي‌شود روستاي قهي مي‌تواند در آينده نه‌چندان دور به يکي از قطب‌هاي توريستي ايران تبديل شود و بيم آن مي‌رود که آثار تاريخي اين مکان همچون گذشته مورد بي‌توجهي قرار گيرد، هرگونه ساخت و ساز و تخريب بنا در اين روستا بدون هماهنگي و نظارت سازمان ميراث فرهنگي ممنوع اعلام شده است.

115/

انتهای پیام/