اين فرهنگ اوليه حدود 7/1 ميليون سال پيش در شرق آفريقا ظاهر و به فاصله نسبتاً کوتاهي به اروپا و بخش‌هايي از آسيا گسترش يافت. يکي از ويژگي‌هاي اين فرهنگ اوليه بشري ساخت ابزارهايي بزرگ با لبه‌هاي برنده است که ساخت آنها نياز به مهارت فراوان در تراش و شکل‌دهي به سنگ‌هاي آذرين و آتش زنه بود.
حوزه گسترش اين فرهنگ اوليه که تا حدود 300 هزار سال پيش تداوم يافت، شامل قاره آفريقا، بخشي از اروپا، غرب و جنوب آسيا بود. آثار مشخصي از فرهنگ آشولي در جنوب آسيا(شبه قاره هند) و خاور نزديک به دست آمده، اما وضعيت گسترش اين فرهنگ در ايران چندان روشن نبوده است. طي دهه گذشته و در نتيجه مطالعات جديدي که به‌وسيله بخش پژوهش‌هاي پارينه سنگي موزه ملي ايران در شمال و غرب کشور انجام شده آثار مشخصي از فرهنگ آشولي يافت شده که مشخص‌ترين آنها مربوط به مکاني به‌نام گنج پر در گيلان است.
\"فريدون بيگلري\"، مسئول بخش پارينه سنگي موزه ملي نيز در اين کنفرانس در سخنراني با عنوان \"بررسي فرهنگ آشولي در ايران با تکيه بر مدارک به دست آمده از مکان گنج‌پر\" نتايج مطالعات جديد خود را ارائه کرد. همزمان، جلسات بخث و گفتگويي هم اجرا شد که طي آن به ابهامات موجود در زمينه گسترش جوامع اوليه حامل اين فرهنگ به غرب و جنوب آسيا پرداخته شد.
پژوهشگران حاضر در اين کنفرانس بر اهميت جنوب ايران، خصوصاً تنگه هرمز در گسترش جوامع اوليه انساني به آسيا اتفاق نظر داشتند. اين در حالي است که تاکنون به‌علت محدوديت مطالعات انجام شده در اين بخش از ايران، مدارک بسيار اندکي از دوره پارينه سنگي قديم در آنجا يافت شده است.
به گزارش ميراث آريا(CHTN)، پژوهشگران پارينه سنگي منطقه قفقاز(گرجستان و روسيه) همچنين آمادگي خود را براي انجام پژوهش مشترک با بخش پژوهش‌هاي پارينه‌سنگي موزه ملي ايران در منطقه قفقاز اعلام کرده‌اند. در صورت حمايت مسئولان سازمان از انجام چنين فعاليت‌هاي ميداني که به‌وسيله بخش پژوهش‌هاي پارينه‌سنگي موزه ملي در منطقه مذکور صورت خواهد گرفت. نخستين مواردي است که هيـأتي از باستان‌شناسان ايراني در خارج از کشور به فعاليت، ميداني مي‌پردازند.
اين گزارش حاکميت مطالعات پارينه‌سنگي در ايران تا پيش از انقلاب به‌وسيله پژوهشگران غربي پارينه سنگي مطالعات تخصصي در اين زمينه را به‌وسيله پژوهشگران اين مرکز آغاز کرد که در نتيجه آن تاکنون اين بخش موفق به کشف مکان‌هاي مهمي از دوره پارينه سنگي در نقاط مختلف کشور شده است. ازجمله اين مکان‌هاي مهم مي‌توان به کهن‌ترين غار شناخته شده با آثار سکونت انسان در ايران اشاره کرد که طي بررسي مشترک انجام شده به‌وسيله بخش پارينه‌سنگي و سازمان ميراث فرهنگي در گيلان شناسايي و به‌طور مقدماتي مورد مطالعه قرار گرفت.
M/
انتهای پیام/
