وي در ادامه دشواريهاي کار خود را مورد توجه قرار داد و افزود: با وجود زحمات فراوان و کار با اجسام سختي مانند چوب، به ساخت محصولات متنوع و ماندگار ميپردازيم، اما در نهايت با اين جمله ازسوي مخاطبان مواجه ميشويم که: \"هر چه باشد، يک تکه چوب بيشتر نيست.\"
پرنيان خاطرنشان کرد: در ابتدا با علاقه و اشتياق وارد اين کار شدم، اما اکنون بسيار نا اميد هستم زيرا نه مردم قدر اين کار را ميدانند، نه مسئولان به فکر رفع مشکلات موجود هنرمندان اين رشته هستند.
هنرمند کهنهکار دزفولي در ادامه توضيح داد: کار اصلي در خراطي حالت دادن چوب از طريق تيغههاي ظريفي است که در ظاهر شبيه مقار، اما به مراتب تيزتر و ظريفتر از آن است.
وي با اشاره به توليد محصولات متنوعي مانند وردنه، وسايل شيرينيپزي، دسته تيشه و کلنگ، ميز کار عشاير که خميرنان را روي آن پهن ميکنند و دوک نخ ريسي در خراطي، افزود: در توليد اين محصولات از چوب محلي دزفول به نام ششم يا جغ استفاده ميکنيم که داراي ويژگيهاي متنوعي است.
پرنيان دور ريز محدود چوب ششم را مورد توجه قرار داد و تصريح کرد: 95 درصد جغ، مورد استفاده قرار ميگيرد و تنها 5 درصد آن دور ريز ميشود.
وي افزود: استحکام بالا و رنگهاي شفاف زرد و قهوهاي موجود در اين چوب سبب برتري جغ بر ساير چوبها مانند چوب مرکبات، کنار و گردو شده است.
پرنيان درخصوص شيوه استفاده از اين چوب بومي گفت: هنگام خشک کردن جغ بايد توجه داشت تا آفت درون چوب که به زبان محلي به آن پشه ميگوييم از بين برود زيرا در غير اين صورت آفت با خوردن چوب، سبب کاهش دوام محصولات توليدي ميشود.
وي در پايان چوب جغ را گياه بومي دزفول و شهرهاي اطراف آن معرفي کرد و هشدار داد: قطع بيرويه درختان جغ و بيتوجهي به کاشت جايگزين آن، منجر به اتمام اين چوب محلي خواهد شد.
M/111
انتهای پیام/