وي با بيان کاربردهاي متنوع کارتبافي که در ميان عشاير به وريس بافي نيز معروف است، افزود: علاوه بر اينکه در گذشته چادرهاي سکونتي، شترها و قنداق نوزادان عشاير با اين نوارها تزئين ميشدند اکنون نيز ميتوان از آنها در قالب کمربند، بند ساعت، مچبند و حتي کيفهاي دستي استفاده کرد.
ميرحسيني که نزديک به 8 سال به کارتبافي مشغول بوده است و اکنون نه براي تأمين معاش که به دليل علاقه شخصي اين کار را دنبال ميکند، در خصوص فراموش شدن اين هنر اصيل گفت: پيشرفت تکنولوژي و ورود ماشينهاي صنعتي، کارتبافي را نيز مانند ساير صنايع دستي با بحران روبهرو کردهاست به نحوي که جز در ميان ايلات و عشاير درجاي ديگري شاهد آن نيستيم.
هنرمند تهراني قدمت اين هنر را متعلق به 1200 سال قبل از ميلاد دانست و خاطر نشان کرد: در نقشهاي بازمانده از دوران مصر باستان مشخص است که در آن زمان از اين نوارها در تزئين لباس افراد استفاده ميشده است به عنوان مثال در کمربند رامسس که در موزه انگلستان نگهداري ميشود اين نوارها به چشم ميخورند.
وي افزود در موزه ويکتورياي لندن تابلويي از حضرت مريم وجود دارد که وي را در حال نواربافي نشان ميدهد.
ميرحسيني در پايان به توضيح کارتبافي پرداخت و گفت: نحوه بافت در کارتبافي که ابزار اصلي آن کارتهاي مربع شکلي است که وسط آنها سوراخ شده و نخهاي رنگي از ميان آنها عبور داده ميشود، تا حدود زيادي شبيه جاجيمبافي و پارچهبافي است و نوارهاي بافته شده بسته به نخي که استفاده ميکنيم از ظرافت و ابعاد متفاوتي برخوردارند.
121/
انتهای پیام/