صحرائيان با اشاره به اينکه براي توسعه صنايع‌دستي کشور بايد ابتدا جايگاه اين صنعت را به همان جايگاه فرهنگي و عرفاني بازگردانيم يادآور شد: صنايع‌دستي ايران دنيايي از عرفان، فرهنگ و داراي سابقه‌اي چندين هزار ساله است و ما نبايد اين صنعت را تنها وسيله اشتغال مردم بدانيم.
وي گفت: براي اين امر نيازمند ايجاد تفکر توسعه در کشور هستيم اگر برنامه‌ريزي توسعه صورت گيرد مي‌توانيم به بازگشت جايگاه صنايع‌دستي کشور اميداور شويم.
اين استاد دانشگاه با اشاره به اينکه بازگو کردن مشکلات مي‌تواند تا حد زيادي مفيد بوده و در کمک به حل مشکلات موجود صنايع‌دستي کشور موثر باشد خاطر نشان کرد: تنها بيان مشکل نمي‌تواند راهگشا باشد و بايد در اين زمينه به ارائه راهکارهاي علمي نيز پرداخت.
وي با بيان اينکه شرط اول در دستيابي به توسعه صنايع‌دستي امنيت شغلي است گفت: متاسفانه امروز به اين مسئله توجه نشده است اگر مي‌خواهيم مشکل مهم صنايع‌دستي حل شود بايد به اين موضوع توجه ويژه‌اي شود.
صحرائيان ادامه داد: شرط دوم تمرکز نيروي انساني است چنانچه اقتصاد توسعه در ايران به اقتصاد مبتني بر آزمون و خطا تبديل شده و همين مسئله موجب عدم تمرکز اشخاص به تصدي نسبت به شغلشان شده‌است.
وي گفت: بايد افراد براساس تخصصشان در کارها گماشته شوند.
اين استاد دانشگاه شرط سوم براي دستيابي به توسعه را داشتن استراتژي بلندمدت دانست و گفت: استان‌ها بايد به طور مجزا استراتژي ويژه‌اي در اين زمينه اتخاذ کنند.
وي با بيان اينکه در صورت اجرا و تداوم اين سه شرط مي‌توانيم به طور زيربنايي مشکلات موجود در اين بخش را کاهش دهيم، گفت: لازم است در اين بخش از نظرات و ديدگاه‌هاي توليد‌کنندگان نيز استفاده شود.
114/
انتهای پیام/
