وي افزود: اينکه چرا مردم به هنرهاي سنتي روي نميآورند و چرا اين هنرها در آستانه نابودياند، جزو يکي از مسائل مورد بررسي در اين همايش است.
مکينژاد تصريح کرد: شايد نبود طرحهاي نو، کيفيت پائين کالاها و به روز نبودن آن، دليل مهجوريت هنرهاي سنتي باشد. در بررسي اجمالي توليدات هنرهاي سنتي به اين نتيجه ميرسيم که آنها با زندگي ماشيني امروز، که قواعد خاص خودش را دارد، همخوان نيستند.
دبير همايش مذکور يادآورشد: هنرهاي سنتي ما بايد در بطن زندگي مردم باشند، نه در حاشيه، شيوه توليد و عرضه آن بايد به گونهاي باشد که نه براي تزيين، که براي رفع نياز ضروري، مورد استفاده قرار گيرد و اين راهکاري ندارد، جز آنکه هنرهاي سنتي، مطابق با شرايط زندگي امروز، تبيين و تعريف شوند.
وي خاطرنشان کرد: منظور ما اين نيست که هويت خود را از دست بدهند، بلکه کاري خلاقانه با استفاده از ابزار و امکانات امروزي با آنها انجام شود.
دبير همايش گنجينههاي از ياد رفته هنر ايران اظهارداشت: پس از گذشت سالها، هنوز تعريف جديدي از اين هنرهاي سنتي، ارائه نشده است. اين وظيفه، هم بر عهده هنرمند و هم پژوهشگران حوزه فرهنگ و هنر است.
114/M
انتهای پیام/