بهبودي افزود: با مستندسازي و حمايت از فعالان اين رشته، از طريق تسهيلات و تمهيداتي مي‌توان از روند فراموشي هنر سفالگري اين منطقه و به طور کلي رشته‌هاي هنري جلوگيري کرد.
در ادامه \"کيانوش معتقدي\" پژوهشگر، در مورد «شکوه هنر تذهيب در عصر ايلخاني» تصريح کرد: اين هنر در عصر ايلخاني، بيش از هر دوره‌اي شکوفا شد. در اين دوره تذهيب، به نقطه اوج شکوفايي و پويايي خود رسيد.
وي افزود: با آغاز عصر ايلخاني علاوه بر فرم‌هاي گياهي از فرم‌هاي هندسي هم استفاده شد، که مهم‌ترين آنها طرح ستاره‌هاي چند است. در اين دوره رنگ لاجورد نيز وارد تهذيب شد.
همچنين \"آزاده پشوتني زاده\"، کارشناس ارشد هنرهاي سنتي، با موضوع «قلم زني نقره شيراز» به ذکر تفاوت‌هاي قلم زني اين شهر با اصفهان پرداخت و گفت: در قلم زني اصفهان، قلم‌ها تيز و داراي عاج هستند و تعداد آنها از ده تا دوازده نوع تجاوز نمي‌کند، در حالي که در سبک شيراز، قلم‌ها بسيار کند است تا چند بار روي سطح کار را بتراشند و از آسيب ديدگي به وسيله قلم تيز، جلوگيري شود.
وي ادامه داد: بيش از پنجاه نوع قلم نيز در ميان استادکاران رايج است. در شيراز، طلا و نقره به کار گرفته شده، داراي عيار بالا است اما در اصفهان از مس و بقيه آلياژ هم استفاده مي‌شود. از نظر طرح نيز، طرح‌هاي شيراز بيشتر گل و مرغ است ولي طرح‌هاي اصفهان برگرفته از مينياتورهاي دوره صفويه است.114/
انتهای پیام/
