وي با اشاره به اين موضوع که توجه به نيازهاي کودک در تربيت و آموزش علمي در موزهداري از جايگاه ويژهاي در دنيا برخوردار است، افزود:در ارتباط با فضاهاي موزهاي توجه به عمق تأثيرات موردنظر در ارتباط با انتقال مفاهيم موزه به کودک بايد متناسب با ظرفيتهاي کودک در موضوع فراگيري و آموزش، برنامهريزي و تنظيم شود.
به گفته اوليازاده در اين صورت سن کودکان و پيامهايي که در هر سن بايد به روشهاي مناسب به کودک منتقل شود، از اهميت ويژهاي برخوردار است.
وي ادامهداد: بنابراين بازديد از موزه و فضاهاي آن در هر مرحله از رشد کودک از تارگي و جذابيت ويژهاي برخوردار است.ضمن آنکه در طراحي محتوايي و فيزيکي فضاهاي موزه براي توجه به تواناييهاي جسمي کودک در هر مقطع سني بايد تمهيدات خاصي انديشيده شود.
اين کارشناس موزهداري معتقد است که بايد برنامهريزيهاي کلان موزههاي کودکان توسط کارشناسان و مديران آشنا با تعليم و تربيت و آموزش کودکان مبتني بر ويژگيهاي رواني و جسمي آنها صورت گيرد تا از رهگذر ارتباط کودک و موزه منجر به توسعه و تقويت توانمنديهاي رواني، هوشي و علمي کودک شود.
اوليازاده با اشاره به استاندارها و اشکال مختلف موزه کودک در جهان امروز خاطرنشان کرد: هماکنون در دنيا زمينههاي مختلف ايجاد ارتباط مفاهيم اجتماعي و فرهنگي و تاريخي را براي کودک فراهم شده است.
وي ادامه داد: اولين موزه کودک در ايالات متحده تأسيس شد و در حال حاضر تعداد اين موزهها در اين کشور به بيش از 350 موزه ميرسد.
به گفته اوليازاده، در اين موزهها سعي شده با نمايش گذاشتن آثار و برانگيختن احساس مطلوب، کودکان به صورتي فعال ياد بگيرند که چگونه بايد خاطرات خود را محترم شمرده و تا پايان عمر آنها را در ياد نگه دارند.
115/
انتهای پیام/