اين گزارش ميافزايد: \"صمد ممدوحي\" پيشکسوت رنگرز تبريزي درسال 1318 در شهر تبريز ديده به جهان گشود و از همان دوران کودکي خود را در ميان کارگاه رنگرزي، پوسته خشک ميوه ها و گياهان و پاتيل هاي بزرگ رنگرزي يافت. شغلي که در خانواده اش نسل به نسل چرخيده بود. پدر، پدر بزرگ و عمويش در اين رشته فعاليت داشتند و اين حرفه را به صورت موروثي فرا گرفته بودند، رنگ و رنگرزي تا اين زمان نيز چون سنتي محکم در اين خانواده ادامه دارد.
پدر بزرگش حاج اسدالله ممدوحي، از استادان بنام اين هنر بود که شهرت او در رنگرزي با قرمزدانه موجب شده بود تا هم ولايتي ها، او را به زبان ترکي، قورد قرمزي (يا کرم سرخ) لقب بدهند و به اين نام بشناسند.
بنابراين گزارش؛ سال 1342 که به رنگرزخانه شرکت فرش تبريز پا گذارد، استادي کامل بود. از حضور وي در شرکت سهامي فرش، کمتر از دو سال گذشته بود که شوق رنگ آميزي آزادانه و کسب تجربيات تازه، وي را به ايجاد کارگاهي مستقل و خروج از شرکت فرش تشويق کرد. ديري نگذشت که در و ديوار کارگاه شخصي وي در تلالو و بازتاب رنگهايي که در پاتيل ها جان مي گرفتند، مقرنس هايي از نور پاشيد.
ممدوحي، يکي از با سابقه ترين رنگرزهاي تبريز است. او طي 58 سال زندگي مداوم با خامه و الوان گياهي، گنجينه اي از تجربيات ارزنده و نانوشته است و اسرار درخشش و جاودانگي رنگ هاي خامه را درسينه دارد.
استاد ممدوحي خود مي گويد: \"اوايل، عمده کار ما رنگرزي گياهي بود. که بعد از گذشت مدتي رنگهاي شيميايي به تدريج به ميدان آمدند و کاربرد شان روز به روز بيشتر شد. ابتدا کاربرد رنگهاي شيميايي محدوديت داشت و يا فقط در رنگهاي ترکيبي استفاده مي شد. اين رنگها به صورت پودر بود، رنگرزهاي آن موقع نمي توانستند با اين رنگ کار کنند چون پودر در پاتيل رنگرزي روي آب مي ماند و با آن حل نمي شد. من توانستم براي اولين بار و با افزودن سودا، آن پودر را تبديل به خمير کرده و مورد استفاده قرار دهم. و اين براي ساير رنگرزان الگويي شد.
اين استاد چيره دست رنگرزي مي افزايد: \"رنگرزان عزيز اگر گياهي رنگرزي مي کنند با مهارت و دقت عمل بيشتري اين کار را انجام بدهند. و اگر با رنگهاي شيميايي کار مي کنند، اين مسئله را در نظر داشته باشند، که حتماً از رنگهاي اصل استفاده کنند.
\"علي اکبر ممدوحي\" پسر بزرگتر اوست. رنگرزي آموخته و آشنا با عصاره هاي رنگي گياهان است.
وي علاوه بر رنگرزي اين حرفه را به علاقه مندان و دانشجويان تدريس مي کند. \"احد ممدوحي\" پسر دوم استاد نيز ستونهاي کارگاه را نگهداشته و مراقب آتش است تا مبادا پيش از آميزش رنگها و خامه ها، فرو نشيند.114/
انتهای پیام/