وي ادامه داد: اين در حالي است که روند سريع اضمحلال ميراث زباني، همواره به عنوان هراسآورترين مورد از تهديدهاي مبتلا به ميراث فرهنگي معرفي ميشود.
به گفته پرمون با وجود اين شرايط همچنان شاهد تنها تدوين دستورالعملهاي اجرايي به شکل پيشنويس هستيم. اين در حالي است که جايگاه بنيادين ميراث زباني در مباحثي همچون پاسداري از ميراثفرهنگي معنوي يا ترغيب تنوع فرنگي بر همگان آشکار است.
حذف شدن زبان از دايره سياستهاي اجرايي از ديگر موضوعاتي است که عضو هيأت علمي پژوهشکده زبانشناسي، کتيبهها و متون به آن اشاره کرد و افزود: يونسکو علت را پيچيدگي بحث ميراث زباني و در عين حال حساسيت آن نزد دارندگان اين ميراث عنوان ميکند.
پرمون با ارائه يک پيشنهاد براي جلوگيري از فراموشي زبانهاي در معرض خطر خاطرنشان کرد: در چنين وضعيتي، پاسداري از ميراث زباني تنها در گرو اقدامات حفاظتي و احيايي سريع در مقياس درونکشوري است.
وي تصريح کرد: گام نخست در اين ارتباط، سازگارسازي دستورالعملهاي کلي بينالمللي با اوضاع و احوال دروني هر کشور است.
115/
انتهای پیام/