ايواني به طول 30 متر با سنگفرشي از لوحه هاي سنگي همراه با سه رشته پلکان، ديواره ايوان مزيّن به 15 عدد کنگر ه پلکاني شکل همانند کنگره هاي ايوان آپادانا در تخت جمشيد، که تمام اين کنگره ها فرو افتاده و نياز به مرمت و استحکام بخشي دارند، تالار بزرگ با پايه ستونهايي به قطر بيش از يک متر، دو اتاق بزرگ در ابعاد 10 در 10 متر و .... از ديگر دستاوردهاي دو فصل کاوش به شمار مي رود.
به گفته وي، بررسي هاي باستان شناسي در اطراف اين بناي بزرگ نشان مي دهد که در اين قسمت تنها يک ساختمان وجود نداشته است، بلکه حداقل دو ساختمان ديگر در دوره هخامنشي در اين محل وجود داشته است. يکي از اين بناها، در جنوب بناي مکشوفه کنوني و ديگر در شرق آن قرار داشته است. مهمتر اينکه، آثار معماري متعددي از سنگ هاي کنده کاري شده در کوهپايه اين قسمت وجود دارد که تمام اين مدارک نشانگر آن است که آثار هخامنشي موجود در اين محل به يک بنا محدود نمي شود ودر اين محل، مجموعه اي بنا وجود داشته است.
عليرضا عسگري سازه هاي معماري و آثار موجود را مبين وجود يک مرکز حکومتي روزگار هخامنشي در منطقه نورآباد ممسني دانست و افزود: ساخت اين آثار هنري ارزشمند بدون پشتوانه هاي اقتصادي دولتي قدرتمند، امکان پذير نبوده است از اين رو شايد، بتوان نام يکي از شهرهاي ذکر شده در الواح تخت جمشيد يعني شهر ليدوما را براي اين مرکز مهم حکومتي در منطقه غرب فارس بکار برد زيرا که مسافت ذکر شده براي اين شهر با حوزه جغرافيايي فهليان در منطقه نورآباد مطابقت دارد.
بنا بر اين گزارش، طرح نقش هاي شگفت انگيز پايه ستونهايي که به صورت منظم در انتهاي ايوان ستوندار بکار رفته اند و ضخامت قطر پايه آن بيش از يک متر است از ديگر موارد بازگو کننده شکوه اين مجموعه تاريخي است. هر کدام از پايه ستون ها مزيّن به 16 عدد گل نيلوفر و لوتوس است که ساقه اين گل ها به صورت جفتي از پايه ستون سر بر افراشته و در بخش بالاي پايه ستون ها به دو گلبرگ نيلوفر تبديل و در بالاترين قسمت، گلي هشت پَر شکوه اين کار هنرمندانه را دو چندان نموده است.
مقايسه نسبت قطر پايه ستون ها به ارتفاع آنها، نشان مي دهد که روي اين پايه ستون ها همانند بناي صد ستون تخت جمشيد، مي بايست ستون هايي به ارتفاع حداقل 14 متر وجود داشته است. تالار اين بنا داراي فضايي در ابعاد 20 در 30 متر بوده است که دسترسي به آن از طريق ايوان ستوندار با سه رشته پلکان در بخش جنوبي ميسّر بوده است.
گفتني است،گروه پژوهشگران مطالعات باستان شناسي منطقه غرب فارس متشکل از يک هيات مشترک پژوهشي از دانشگاه سيدني و پژوهشکده باستان شناسي، در طي پنج سال بررسي، کاوش و پژوهش مداوم در منطقه نور آباد ممسني موفق شده اند 65 محوطه باستاني از هشت هزار سال پيش تا دوره اسلامي را مطالعه نمايند. دانشگاه سيدني و پژوهشکده باستان شناسي در طي پنج سال اخير بيش از دو ميليارد ريال در اين منطقه براي توسعه پژوهش هاي باستان شناسي هزينه کرده اند و بيش از 15 پژوهشگر باستان شناس از دانشگاههاي سيدني، آکسفورد، کمبريج، دانشگاه ناتينگهام، دانشگاه تهران، دانشگاه تربيت مدرس، دانشگاه سوربن و پژوهشکده باستان شناسي در اين پژوهش ها حضور داشته اند. در اين مرحله، پژوهشگران آزمايشگاههاي دانشگاه تهران به ويژه گروه زمين شناسي و آزمايشگاه وايکاتو نيوزلند و دانشگاه ناتينگهام در اين مطالعات همکاري داشته اند.
115/
انتهای پیام/
