در مقدمه کتاب آمده است: «سال‌هاي اخير با افزايش طرح‌هاي توسعه‌اي کشور و ساخت سدهاي متعدد به عنوان زير بناي توسعه، پديده نگران کننده‌اي براي دوستداران ميراث فرهنگي و محققان و پژوهشگران فرهنگي کشور روي داد و آن خطر به زير آب رفتن مناطق پشت سدها پس از آبگيري آنها بود . از جمله اين نگراني‌ها مربوط به سد کارون 4 بود. همزمان با مطالعات باستان‌شناسي و عمليات نجات بخشي، موضوع مردم‌نگاري روستاهاي پشت اين سد نيز مطرح شد که با هدف ثبت شيوه زندگي مردم اين روستاها قبل از مهاجرت و غرق آنها صورت گرفت.»
مردم‌نگاري اين روستاها در مرداد سال 85 انجام شده و روستاهاي تحت نمونه‌گيري شامل کتولا زيتون، جارو، مرغک، بدرشلان، کاروانسرا، تلف کرد، مرواريد ، چرکين، کرستان، بامسان، سورون و چُلميچه است.
در اين تحقيق و پژوهش به معرفي منطقه، محيط طبيعي، عوارض طبيعي مهم، وضعيت اجتماعي و گروه‌هاي انساني، زبان، شيوه‌هاي معشيت (کشاورزي ، دامداري ، شکار و ماهيگيري ) ، دانش‌هاي مردم (گاهشماري ، پزشکي ، واحدهاي اندازه گيري) فناوري و صنايع بومي، شيوه‌هاي عرضه و توزيع محصولات، حمل و نقل سنتي و امروزي، پوشاک، مسکن، خوراک، بازي، ورزش، هنرها، آئين و مراسم ، ادبيات شفاهي، سوغات پرداخته شده است.
بنا بر اين گزارش، منطقه کارون 4 از شمال به منطقه شليل اردل و استان اصفهان، از جنوب به استان خوزستان و کهکيلويه و بوير احمد از غرب به استان خوزستان و از شرق با شهرستان لردگان و استان اصفهان محدود است.
115/
انتهای پیام/
