وي اضافه کرد: پيشنهاد ميشود که همکاري بين تورگردانان طبيعتگردي افزايش يابد و يک سيستم مگاتور بين آنها برقرار شود تا بتوانيم منافع بيشتري را براي جامعه محلي فراهم کنيم و همچنين خدمات محلي را تامين کنيم.
وي ادامه داد: توريسم انبوه، توريسم پايداري نيست. اگرچه توريسم انبوه رشد سريع، درآمد و سرمايهگذاري خارجي دارد ولي فشار زيادي را بر منابع فرهنگي و محيط زيست وارد ميآورد از اين رو نبايد نگاهمان را روي شيوههاي پايدار متمرکز کنيم.
سليمان پور تاکيد کرد: بيش از نيمي از طرحهاي توريسم روي طبيعتگردي متمرکز شده است و داشتن پارکهاي ملي و نقاط بکر منابع اصلي طبيعتگردي محسوب ميشوند.
وي بيان کرد: در طبيعتگردي مقدار محدودي سرمايهگذاري ضروري است، چرا که بازگشت سرمايه در اين مناطق سريع است. امروزه يافتههاي سازمان جهاني جهانگردي نيز که نشان ميدهد 20 تا 40درصد رشد سرمايهگذاري متعلق به طبيعت گردي است، بر اين امر صحه ميگذارد./102
انتهای پیام/