وي افزود: \"غار يافته\" در ايران به لحاظ دارا بودن بيش از دو متر رسوبات باستانشناختي اواخر عصر يخ که حاوي بقاياي فرهنگي دوره پارينه سنگي جديد است، داراي اهميت فراواني در مطالعه فرهنگ اوايل اين دوره در خاور نزديک و اروپا است.
به گفته شيدرنگ، در دهههاي اخير پژوهشهاي بسياري در ارتباط با خاستگاه، راه و روش زندگي انسان هوشمند در اروپا و خاور نزديک انجام گرفته است . بقاياي فرهنگي باقي مانده از اين انسان هاي هوشمند در اروپا وخاور نزديک با عنوان فرهنگ اوريناسي شناخته مي شود. اين فرهنگ مربوط به انسانهايي است که از ابزارهاي کارآمدي که اکثر اً روي تيغه ساخته مي شدند براي شکار و کارهاي روزمره استفاده مي کردند و براي نخستين بار به طور گسترده اي از اشياي نمادين و تزييني استفاده کردند.
مارسل ات سرپرست بلژيکي کاوش با اشاره به اهميت غار يافته به ميراث آريا گفت: در مطالعات انجام گرفته شباهتهاي قابل توجهي ميان مصنوعات سنگي غار يافته با فرهنگ اوريناسي اروپا تشخيص داده شد . اين در حالي است که تا پيش از مطالعات اخير برخي از متخصصين فرهنگ اوريناسي پارينه سنگي جديد را تنها مختص اروپا و حاشيه شرقي مديترانه ميد انستند.
وي که باني نظريه خاستگاه انسان هوشمند در آسيا است، ايران را منطقهاي کليدي در ارتباط با محک زدن دانست و خاطرنشان کرد: با توجه به تعداد قابل توجه تاريخهاي راديوکربن به دست آمده از \"غاريافته\" که اکثراً قديمي تر از 35 هزار سال پيش هستند؛ مي توان اميدوار بود نتيجه ساليابي عميقترين قسمت رسوبات و مطالعه مصنوعات سنگي و بقاياي جانوري اين قسمت به روشن شدن اين مسئله کمک کند.
به گفته ات، در کاوشهاي سه سال گذشته غار يافته علاوه بر مصنوعات سنگي ، تعدادي آويز و مهرههاي تزييني از جمله دو صدف دريايي سوراخ شده، دو قطعه دندان گوزن و يک قطعه هماتيت که به شکل آويز درآمده اند به دست آمد که از نشانههاي بارز فرهنگ اوريناسي مقارن با حضور نخستين انسانهاي پارينه سنگي جديد در اروپا و خاور نزديک است.
سرپرست بلژيکي کاوشهاي باستانشناسي \"غاريافته\" اظهار داشت: اين مجموعه کهنترين آويزهاي تزييني يافت شدهاي هستند که تاکنون در ايران يافت شده است.
بنا بر اين گزارش،غار يافته در نزديکي خرم آباد در استان لرستان يکي از مکانهاي باستاني با اهميت در باستانشناسي پارينه سنگي ايران و جهان به شمار مي رود.
اين غار براي نخستين بار در سال 1965 ميلادي توسط فرانک هول باستان شناس آمريکايي و سپس در سال 1384توسط هيأت مشترک ايران و بلژيکي مورد کاوش قرار گرفت.
115/
انتهای پیام/