وي افزود: اگر مي‌خواهيم صنعت بيمه‌مان را سوق دهيم به سمت پيوستن به WTO و رقابت‌پذير کردنش، پس بايد براي اين کار آماده‌اش کنيم. بايد بدانيم که اگر هدفمان اين است از چه مدل‌هايي بايد استفاده کنيم و صنعت بيمه را چگونه طراحي کنيم که با پيوستن به WTO کمترين صدمه را بخوريم.
وي ادامه داد: در بسياري از کشورها به خاطر همين آماده نبودن صنعت بيمه قرباني شده است. خيلي از کشورها که بدون آمادگي وارد اين عرصه شده‌اند با رقابت‌هاي سنگيني مواجه شده‌اند و از بين رفته‌اند يا سال‌ها طول کشيده تا دوباره سرپا شوند.
وي گفت: اما ما چگونه بايد جلوي اين اتفاق را بگيريم و بسترهاي لازم را آماده کنيم تا سرپابمانيم؟ و چه بايد بکنيم تا صنعت بيمه ما حامل صنعت محلي ما باشد؟ ما براي اينکه بتوانيم بسترها را فراهم کنيم لازم است چارچوب فکري داشته باشيم و طرح تحول را به عنوان يک پيشنهاد حول محورهاي مشخصي آماده کنيم.
عضو هيات علمي دانشگاه علامه طباطبايي تاکيد کرد: پيوستن به WTO بدون داشتن شرکت‌هايي که حاکميت درست دارند، ممکن نيست و بدون آنها توان رقابت نخواهيم داشت. حاکميت شرکتي و مديريت ريسک در مقوله‌اي هستند که دست در دست هم د ارند و با هم مرتبطند. يکي از از ابزارهاي حاکميت درست شرکت‌ها، اداره کردن درست ريسک‌ها است. بنابراين مديريت ريسک بخشي از حاکميت خوب محسوب مي‌شود.
وي گفت: بايد به خاطر داشته باشيم که هميشه فقط خوب کار کردن کافي نيست، لازم است کار خوب را انجام دهيم و لازمه‌اش اين است که خود را با محيط درست وفق دهيم. براي موفق بودن در طرح تحول بايد به ريشه‌ها فکر کنيم هر نوع تعلل در صنعت بيمه در پيوستن به WTO ضعف‌هاي بنياديني را به وجود مي‌آورد./100
انتهای پیام/