وي با اشاره به اينکه در حال حاضر تنها يک نفر در ماسوله به اين حرفه اشتغال دارد، اظهار داشت: افزايش قيمت مواداوليه، نداشتن کاربري در زمان حال، تقاضاي نامناسب بازارو نبود حمايت ازاين صنعت و هنردستي از دلايل بروز اين مشکل است.
اين صنعتگر صنايع دستي تصريح کرد:با ورود کفش‌هاي ماشيني، علاقه به استفاده از اين توليدات کاهش يافته به طوري که هم‌اکنون راسته چموش‌دوزان به طور کامل از بين رفته است.
محب زاده ادامه داد: هم‌اکنون طرح پژوهش در راستاي آسيب شناسي هنرهاي سنتي و صنايع دستي گيلان توسط مسئولان صنايع دستي استان در حال اجرا است که نتايج آن مي تواند تأثير بسزايي در حمايت از رشته‌هاي در دست فراموشي داشته باشد.
وي با بيان اينکه براي ماندگاري هر هنر سنتي بايد جنبه‌هاي مختلف ماندگاري و حفظ آن مورد بررسي کارشناسي قرار گيرد، گفت: اين راهکار در مورد رشته‌هاي در دست فراموشي امري لازم و ضروري به نظر مي رسد .
سعيد محب زاده افزود: با توجه به وابسته بودن رشته چموش دوزي به يک هنرمند، تشکيل کلاس‌هاي آموزشي براي علاقه‌مندان، در راستاي حفظ اين هويت و ميراث گذشتگان از سوي سازمان‌هاي متولي بسيار موثر است.
اين هنرمند با تاکيد بر زنده نگه داشتن صنايع دستي به عنوان بخشي از هويت تاريخي و فرهنگي اين ديار قديمي، گفت: اين موضوع توجه و اهتمام بيشتر مسوولين سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان گيلان را مي‌طلبد.
گفتني است چموش نوعي کفش و پاي‌افزار قديم بدون پاشنه ، ويژه گيله مردان و روستاييان بوده و در انواع و اقسام مختلف از چرم تهيه مي‌شود.
گفته مي شود چموش اصيل را از چرم دباغي شده گاوميش يا بز مي‌ساختند و به همين جهت در جاهايي که دوخت چموش متداول بوده ، تشکيلات دباغي و دباغ خانه فراهم بوده است. /111
انتهای پیام/
