مهدي صحراييان با اشاره به اينکه در طول 28 سال حضور صنايع دستي در وزارت صنايع و معادن، صنايع دستي نتوانست به جايگاهي که لايق آن بود دست يابد، اظهار داشت: هيچ برنامه و رويکردي که نشان از توجه مسئولان گذشته صنايع دستي به اين بخش باشد در طول اين سال‌ها ديده نشد.
اين اقتصاد دان ادامه داد: حضور صنايع دستي در اين وزارتخانه به قدري بي اهميت بود که طي برنامه اول تا چهارم توسعه، وزارت صنايع و معادن سعي نکرد هيچ بودجه واحدي را براي صنايع دستي اختصاص دهد.
اين استاد دانشگاه در ادامه خاطر نشان کرد: با توجه به اهميت و نقش صنايع دستي در اقتصاد کشور جايگاهي که نمايندگان مجلس براي صنايع دستي انتخاب کرده مناسب نيست.
وي با اشاره به اين که ماهيت وزارت صنايع و معادن مربوط به صنايع ماشيني بوده و صنايع دستي بحث جداگانه‌اي را مي طلبد اظهار داشت:به نظر من به جاي يافتن راهي براي جدايي و تفکيک صنايع دستي، مسئولان کشور بايد يک هويت تشکيلاتي جديد را براي اين بخش تدوين کنند.
صحراييان با تأکيد بر اينکه ادغام صنايع دستي در سازمان ميراث فرهنگي بهترين اتفاقي بود که در سي سال گذشته در حوزه صنايع دستي رخ داد، گفت:بيش از 12 تا 15 ميليون نفر در کشور از طريق صنايع دستي ارتزاق مي کنند از سويي ديگر جابجايي زود هنگام صنايع دستي به بخشي ديگر، لطمه جبران ناپذيري را به اين بخش وارد خواهد کرد.
عضو شؤراي عالي صنايع دستي در پايان خاطر نشان کرد: تمامي عوامل ياد شده دست به دست هم مي دهند تا اجراي اين طرح نيازمند زمان و برنامه ريزي اصولي تري باشد./111
انتهای پیام/
