بيماري هپاتيتB اگر بدون درمان رها شود خطر بروز سيروز کبد که نهايتا منجر به سرطان کبد ميشود را فراهم ميسازد.
ويروس اين بيماري که در خون و ساير مايعات واژنالي بدن افراد مبتلا وجود دارد ميتواند از طريق تماس با خون آلوده ، ارتباط جنسي ، سوزنهاي آلوده ، لوازم شخصي مشترک ، غذاهاي آلوده ، زخميشدن پوست و دريافت فرآوردههاي خوني آلوده منتقل شود. زنان باردار آلوده نيز ميتوانند ويروس اين بيماري را از طريق جفت به جنين و در هنگام زايمان به ديگران منتقل کنند.
انتقال اين بيماري بر اثر عدم کنترل عفونتهاي قالبهاي دندانهايي که به لابراتوار ارسال ميشوند نيز روش ديگري براي انتقال اين ويروس است که لازم است دندانپزشک و تکنسين لابراتوار در اين زمينه دقت لازم را داشته باشند.
بيشتر افرادي که به اين بيماري مبتلا هستند علايم خاصي ندارند اما از عمده علايم اين بيماري ميتوان بياشتهايي، تهوع و استفراغ، تب، ضعف، خستگي و درد خفيف شکم، ادارار پررنگ و زرد شدن پوست و چشمها را نام برد.
تنها راه براي کشف افراد مبتلا انجام آزمايش خون است. پس از تشخيص پزشک آزمايش کبد انجام ميگيرد. اين کار از طريق آزمايشهاي خون، سونوگرافي و نمونهبرداري از کبد کار بسيار آساني است و از طريق بيحسي موضعي و از طريق يک سوزن نمونهگيري انجام ميشود .
واکسن هپاتيت که از پلاسماي خون به دست ميآيد چنانچه پس از تولد تزريق شود مطمئن ، ايمنيزا و اثر بخش است. بيش از 90 درصد کودکان حساس پس از سه دوز واکسن ، آنتيبادي محافظت کننده را توليد ميکنند و اثر بخشي واکسن جهت جلوگيري از حامل مزمن شدن از 90 درصد تجاوز ميکند.
پزشکان تزريق واکسن اين بيماري را علاوه بر کودکان به بزرگسالان نيز توصيه ميکنند زيرا آلوده شدن به اين ويروس در هر سني به خصوص سنين کهولت که سيستم ايمني بدن مقاومت خود را در برابر انواع ويروسها و باکتريها از دست ميدهد بيشتر است./115
انتهای پیام/