اصطلاح دختران فراري براي آن دسته از دختراني به کاربرده مي‌شود که به دلايل مختلف خانه و خانواده خود را ترک کرده و به محيط‌هاي ديگري از جمله پارک‌ها و خانه‌هاي فساد و باندهاي مختلف جذب مي‌شوند.
پديده دختران فراري موضوعي است که در اثر افزايش نسل‌هاي آينده را با خطر جدي مواجه مي‌کند که از آن جمله مي‌توان به افزايش بيماري ايدز و عدم امنيت اخلاقي و اجتماعي در جامعه اشاره کرد .
دلايل فرار دختران از خانه به دو دسته خانوادگي و اجتماعي قابل تقسيم است. از جمله دلايل خانوادگي مي‌توان به آشفتگي خانوادگي، وجود سرپرست معتاد، ناپدري و نامادري، روابط کنترل نشده افراد خانواده با يکديگر، اختلاف والدين با فرزندان، شيوه‌هاي تربيتي غلط به صورت استبداد يا غفلت از فرزند، ازدواج‌هاي اجباري و مخالفت خانواده براي ازدواج با فرد مورد علاقه اشاره کرد.
از جمله عوامل اجتماعي نيز مي‌توان از مهاجرت‌هاي دسته‌جمعي، نبود انطباق وضع زندگي و افت وضعيت اقتصادي ـ اجتماعي خانواده نام برد.
از سوي ديگر توقع بيش از حد جوانان، خيال‌پردازي و کسب شهرت و محبت نيز مي‌تواند تاثير زيادي در فرار از خانه داشته باشد.
دختران فراري معمولا در گروه سني 14 تا 25 سال قرار دارند که اين خود بيانگر آسيب‌پذيري، احتمال بزهکاري و قرباني‌شدن آن‌ها در برابر سوء استفاده‌هاي جنسي است. پيامدهاي بدي همچون بيماري‌هاي جسمي، رواني، بزهکاري، فحشا، بارداري نامشروع، اعتياد به مواد مخدر، خطر درگيري با قانون و خودکشي تهديدکننده اين گروه از دختران است.
در اين ميان تهران بيشترين آمار پذيرش دختران فراري را به خود اختصاص داده است و در اين راستا تيم‌هاي تخصصي مختلفي در ترمينال‌هاي شهري بزرگ مستقر هستند تا در صورت فرار دختران از شهري به شهر ديگر آن‌ها را شناسايي کرده و از گرفتار شدن آن‌ها به باندهاي مختلف جلوگيري کنند.
به رغم تمام اين تدابير و با اينکه انتظار مي‌رود دختراني که خانه‌هاي خود را ترک مي‌کنند شناسايي و مورد حمايت موسسات حمايتي قرار گيرند از آن‌جايي که به پديده فرار از خانه به عنوان يک جرم نگاه مي‌شود لذا دختراني که جايي براي پناه بردن و يا روي بازگشت به خانه را ندارند به ناچار جذب باندهاي فساد داخلي و خارجي شده و بيش از پيش در منجلاب فرو مي‌روند.
لذا بهتر است به اين مقوله کمي جدي‌تر و آگاهانه‌تر نگريسته شود و خانواده‌ها نيز در برخورد با فرزندان خود رفتاري معقول و مناسب داشته باشند تا فرزندان آن‌ها حتي در بحراني‌ترين شرايط ماندن در خانه را به فرار از خانه ترجيح دهند./115
انتهای پیام/