يکي از مسائل مهم در مورد گياهان، آفات آنان است و مقدار قابل توجهي از مواد غذايي توسط آفات از بين ميروند . در اين راستا مبارزه با آفات گياهي يکي از مهمترين اهداف دولتها و کشاورزان است.
در حال حاضر براي مبارزه با آفات گياهي بيشتر از آفتکشهاي شيميايي استفاده ميشود که مصرف آفتکشها بدون داشتن آگاهي کافي ميتواند مشکلاتي براي انسان و محيط زيست به وجود آورد.
يکي از مشکلاتي که آفتکشها براي انسان دارند مسموميت به صورت حاد و مزمن است که در اين حالت سم از طريق پوست، دستگاه گوارش و دستگاه تنفس ميتواند وارد بدن شود.
زنان و کودکان نسبت به آفتکشها حساسترند . سقط جنين و تولد نوزاد ناقصالخلقه در مورد زنان بارداري که در معرض آفتکشها قرار گرفتهاند ديده شده است.
به همين خاطر متخصصان علوم بهداشتي توصيه ميکنند که مادران و کودکان در حمل و نقل، ذخيره، نگهداري و مصرف اين گونه مواد دخالتي نداشته باشند.
بعضي از آفتکشها مثل د.د.ت ميتوانند در شير مادر تجمع پيدا کنند و بدون داشتن علائم ظاهري باعث مسموميت تدريجي نوزاد شوند.
مصرف بيرويه، کاربرد نامناسب و عدم رعايت مسايل بهداشتي، آفتکشها براي محيط زيست خطرآفرين است، زيرا اگر اين سموم در محيط اطراف به هنگام عمليات سمپاشي پراکنده شوند ميتوانند وارد منابع آب، خاک و هوا شده و حتي حيوانان اهلي را هم آلوده کنند.
مشکل بعدي در مورد آفتکشها ظروف خالي سم است که در محيط زيست مساله دفع ضايعات را به دنبال خود دارد.
اخيرا دانشمندان و محققان محيط زيست به اين نتيجه رسيدهاند که بهتر است به جاي مبارزه شيميايي يعني استفاده از آفتکشها از مبارزه بيولوژيک و ژنتيک براي از بين بردن آفات گياهي استفاده شود .
در مبارزه طبيعي مجموعهاي از عوامل طبيعي و دشمنان طبيعي جمعيت آفات را در سطحي قابل تحمل حفظ ميکنند و در مبارزه ژنتيک گونهاي از محصولات را که نسبت به حمله آفات مقاوم هستند براي کاهش انتخاب ميکنند.
امروزه اين دو روش به علت هزينه اندک و مسائل زيست محيطي کمتر داراي اهميت بيشتري هستند./115
انتهای پیام/