سيد محمد بهشتي در ادامه گفت: خوشبختانه در برنامه پنج ساله سوم اين امکان پديد آمد تا سازمان ميراث فرهنگي در چرخه برنامه‌ريزي مديريت کشور قرار گيرد تا امکان استفاده از ظرفيت‌هاي موجود فراهم شود.
وي يادآور شد: براي اين کار لازم بود اهداف و چشم‌اندازها مشخص شود و وضعيت موجود تغيير پيدا کند.
بهشتي با بيان اينکه در اين راستا ما با کار گروه‌هايي مواجه بوديم که لازم بود نسبت به سازمان ميراث فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري تغيير ذهنيت پيدا کنند اظهار کرد: اين چهار کارگروه شامل مردم، منظومه مديريت کشور، جامعه تخصصي کشور و پرسنل سازمان ميراث بودند که لازم بود به اين باور برسند که ميراث فرهنگي نياز به توجه دارد.
بهشتي در ادامه خاطرنشان کرد: سازمان ميراث فرهنگي به اتکا موضوع مأموريت و اتکا به قانون و اساس‌نامه سازمان يک دستگاه منفعل است که وظيفه پاسداشت ميراث فرهنگي را بر عهده دارد.
وي افزود: آثار ميراث فرهنگي حالات مختلفي دارند که گروهي جزء نفايس ملي قلمداد مي‌شوند و مسئوليت سازمات نيز در قبال اين نفايس ملي بيشتر است.
بهشتي خاطرنشان کرد: در راستاي حفاظت از اين ميراث ملي پس از مشخص شدن آنها در حدود 35 پايگاه پژوهشي در ابنيه، محوطه‌هاي تاريخي، شهرها و روستاهاي تاريخي تشکيل شد.
وي با بيان اينکه اين پايگاه‌ها بايد به ترتيبي توسعه پيدا کند که کل کشور را پوشش دهد گفت: لازم است پايگاه‌هاي پژوهشي در مکاني مستقر شوند که کل حوزه‌هاي فرهنگي پيرامون خود را تحت پوشش قرار دهند.
بهشتي افزود: براساس ماده 49 برنامه چهارم توسعه پايگاه‌ها از استقلال مالي، حقوقي و اداري خوبي برخوردار شدند تا بتوانند با مديريت پايدار حرکت خود را گسترش دهند.
/115
انتهای پیام/
