ريشه‌هاي مراسم مذهبي در ايذه قابل مشاهده است

به گزارش ميراث آريا (chtn)، اردشير صالح‌پور در نشست باستان‌شناسي شهر تاريخي- فرهنگي ايذه در خصوص نشانه‌هاي آييني معبد نارسينا در ايذه گفت: به استناد شواهد و قراين و نقش و نقوش به جا مانده، عيلاميان جامعه‌اي بسيار مذهبي بودند که اين تعلق مذهبي و نيايش را با آيين و مناسک و قرباني براي خدايان بومي منطقه‌اي در معابدي که براي تقديس و بزرگداشت خدايان و الهگان بر ديواره‌هاي صخره‌اي کوه حجاري کرد به نمايش گذاشته‌اند.

وي در ادامه گفت: نقش و حضور موثر کاهنان در اين مراسم حاکي از وجود سازمان و تشکيلاتي براي انجام اين امور است.

صالح‌پور اظهار کرد: نگارکند و نگارنويس \"قرباني\" بر ديواره‌ صخره اي کوه در معبد نارسيناي کول‌فرح ايذه به روزگار ايلام نو عيلاميان به فاصله زماني 669-717 پيش از ميلاد گوياي بخشي از اين مراسم نيايش و مناسک است.

وي يادآور شد: مجسمه، سه مذبوحه و دو گوزن کوهي و حمل آنها براي قرباني کردن به همراهي نواختن موسيقي توسط گروه نوازندگان نشانگر اهميت اين موضوع با حضور \"کوتور\" کاهن است.

صالح پور افزود: پادشاهي محلي آياپير در اين کتيبه مهمترين سهم و جايگاه را داشته و کماندار و ساقي او نشانه‌اي ديگر بر اهميت و شاخصه‌هاي مذهبي اين مراسم آييني است.

وي افزود: برهنگي پاها و وضعيت قرار گرفتن دست‌هاي هاني روي هم نشانه احترام آميزي است که هم اکنون نيز در مراسم مذهبي جنوب غربي ايران ديده مي‌شود.

صالح‌پور در خاتمه گفت: تأکيد و نام‌گذاري افراد و نوشتن نام آنها در کنار نقش تقريبا در مجالس شبيه‌خواني ايراني مشهود است./115

انتهای پیام/

کد خبر 1387090637