يکي از دلايل تمايل براي رانندگي با سرعت بالا تمايل به خودنمايي در برخي از جوانان است که با انجام انواع حرکات نمايشي همچون حرکات مارپيچ در طول بزرگراهها سعي دارند خود را به هنگام رانندگي به ديگران نشان دهند.
ماجراجويي و تنوعطلبي افراد نيز در اين زمينه بيتأثير نيست چرا که تعدادي از رانندگان فقط از روي احساسات زودگذر تصميم به رانندگي با سرعت بالا ميگيرند و در يک لحظه از دريچه احساس به اين موضوع نگاه کرده، عقل خود را کنار گذاشته و حادثهاي را رقم ميزنند که خسارتهاي مالي و جاني بسياري را به دنبال دارد.
داشتن خودروهاي گرانقيمت يکي ديگر از دلايل رانندگي پرخطر است و گاهي ديده ميشود صاحبان خودروهاي مدل بالا و گرانقيمت به منظور اينکه قابليت خودروي خود را در معرض ديد همگان قرار دهند پاي خود را روي پدال گاز گذاشته و در بزرگراههاي هميشه شلوغ اين شهر با سرعت هرچه تمام از بين ساير اتومبيلها ميگذرند و به اصطلاح رايج اين دوره لايي ميکشند.
رانندگي در شرايط رواني نامساعد يکي ديگر از دلايل جنون سرعت است. رانندگاني که در شرايطي به دور از ثبات رواني لازم رانندگي ميکنند و با انجام حرکات نمايشي جنونآميز سعي در برونريزي هيجانات دروني خود دارند و فاجعهاي که به بار ميآورند قابل توصيف نيست.
در نهايت مصرف انواع مواد مخدر، محرک و توهمزا همچون قرصهاي اکستازي از دلايل ديگر جنون سرعت است. به واسطه مصرف اين مواد فرد از حالت طبيعي خارج شده، سطح انرژي بالايي پيدا کرده و دچار توهمات بينايي و شنوايي ميشود و چنانچه در اين حالت رانندگي کند رانندگي پر خطري خواهد داشت./115
انتهای پیام/