رئيس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري آذربايجان شرقي افزود: تپه گونجيک محوطه نسبتا بزرگي در حاشيه رودخانه گويجه بل را شامل مي شود که در دوران آباداني، 400 متر طول و 300 متر عرض داشته و ارتفاعش از بستر رودخانه به 12 متر مي‌رسيده است.
محمدي گفت:در قسمت‌هاي مختلف اين نقاط با اندکي دقت مي توان به آثار و بقاياي ديوار سنگي پي برد، ديواره‌هايي که با استفاده از سنگهاي رودخانه اي، سنگريزه، مقداري خاک رس و ماسه تشکيل شده و در حال حاضر به دليل تخريب پلان اصلي آن نامشخص است. تخريب ها نيز به دليل برش‌هاي ايجاد شده توسط کشاورزان محلي و در جريان خاکبرداري غيرمجاز با ماشين آلات سنگين به وجود آمده است.
وي به آثار به دست آمده از اين تپه اشاره کرد و گفت: از اين تپه، سفالينه ها و مجسمه هاي مختلفي به دست آمده است. بيشتر سفال‌هاي دوره تاريخي، ساده بوده و تزئين خاصي ندارند.لبه ظروف داراي ضخامت متوسط و ظريف هستند ولي از نظر فرم با همديگر متفاوتند. ظروف دهانه هاي باز و اندازه هاي متفاوت نيز دارند.
وي افزود: سفال‌هاي هزاره اول بيشتر دست ساز هستند و با مواد کاني شن دار ساخته شده اند. به همين علت ظروف ناصاف و خشن ديده مي شوند. دست ساز بودن بعضي ظروف باعث شد توازن و ايستايي کاملي نداشته باشند اما اين از ارزش فرهنگي و تاريخي آنها نمي کاهد. از اين سفالينه ها و مجسمه ها در موزه آذربايجان نگهداري ميشود.
رئيس سازمان ميراث فرهنگي آذربايجان شرقي در مورد تعيين حريم اثر مذکور گفت: حريم پيشنهاد شده اين اثر، فاصله 40 متري شمال دامنه تپه، همچنين حاشيه رودخانه ي گويجه بل و از غرب تا کنار جاده ي موجود دسترسي به روستاي گونجيک است.
محمدي در پايان تصريح کرد: تپه گونجيک قبلا محوطه استقراري و تدفين بوده و فعلا کاربري کشاورزي و زراعتي دارد. منطقه تپه به دليل موقعيت و تاريخ ويژه براي پژوهش هاي علمي باستان شناختي مفيد است. اطلاعات اين تپه در پايگاه پژوهشي قلعه بختک نگهداري مي شود و به عنوان برنامه دراز مدت مطالعاتي از ارزش بالايي برخوردار است./106
انتهای پیام/
