وي به ضرورت وجود زبان‌شناس ميان رشته‌اي در پروژه‌هاي باستان‌شناختي تأکيد کرد و گفت: از آنجائي‌که در خواندن يک کتيبه بين زبان‌شناسان مختلف اختلاف نظر وجود دارد لذا بهتر است متخصصان اين رشته هرچه بيشتر جذب سازمان ميراث‌فرهنگي شوند تا مشکلات ما در اين حوزه کمتر شود.
شيشه‌گر نبود انسان باستان شناس را در سازمان ميراث‌فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري مشکل ديگري عنوان کرد و افزود: در شاخه انسان‌شناسي ما فقط يک نفر را در کل سازمان داشتيم که بازنشسته شد و متأسفانه با بازنشسته نيز نمي‌توان قرارداد بست و اگر يک سايت ديگري نياز به انسان‌شناس داشته باشد نمي‌دانيم واقعاً چه کنيم.
وي با اشاره به اينکه در حوزه باستان‌شناسي از ابتدا پيش‌بيني بسياري از ميان رشته‌اي‌ها نشده بود گفت: از آنجائي‌که بسياري از کاوش‌هاي باستان‌شناسي ما قبل از انقلاب به صورت مشترک با هيأت‌هاي خارجي انجام مي‌شد و باستان‌شناسان خارج از کشور خيلي از اين کارهاي ميان رشته‌اي را انجام مي‌دادند لذا ضرورت ميان رشته‌اي‌ها چندان احساس نمي‌‌شد.
شيشه‌گر نقطه ضعف باستان‌شناسي ايران در مقابل ساير کشورهاي خارجي را نداشتن ابزار کار دانست و گفت: ما از نظر فکري کمتر از خارجي‌ها نيستيم و باستان‌شناسان جوان با استعدادي داريم که لازم است موررد حمايت بيشتري قرار بگيرند و بيشتر باور شوند.
وي با تأکيد بر اينکه باستان‌شناسان جوان مي‌توانند جايگزين همکاران خارجي خود شوند خاطر نشان کرد: هيچ اشکالي ندارد که باستان‌شناسان خارجي در کنار باستان‌شناسان داخلي کار کنند اما از آنجائي‌که نيروهاي خارجي چندان با فرهنگ بومي مردم ايران آشنا نيستند زمان زيادي مي‌برد تا نسبت به خرده‌فرهنگ‌ها آشنايي پيدا کنند در حالي‌که باستان‌شناسان ايراني اين آشنايي را از قبل دارند و اين امر در پژوهش‌هاي باستان‌شناسي تأثير زيادي مي‌گذارد.
اين استاد دانشگاه اظهار کرد: توسعه باستان‌شناسي کشور از سوي ديگر به اعتبار کافي براي کاوش‌هاي سالانه، ارائه مجوز و استخدام باستان‌شناسان جوان توسط سازمان ميراث‌فرهنگي بستگي دارد.
وي در پايان خاطر نشان کرد: باستان‌شناسان خارجي وقتي با استعدادهاي جوانان ما در حوزه باستان‌شناسي آشنا مي‌شوند به بسياري از آن‌ها بورس تحصيل در خارج از کشور مي‌دهند که اين امر خود بيانگر استعداد باستان‌شناسان جوان ايراني است./115
انتهای پیام/
