رضا نيک‌پور در ادامه خاطرنشان کرد: پيشنهاد اين موضوع از ابتداي سال جاري با درخواست حدود پنجاه انجمن دوستدار ميراث فرهنگي تهران و شهرستان‌ها به شوراي فرهنگي عمومي ارسال و پس از تاييد و تصويب اين شورا به شوراي انقلاب فرهنگي ارسال و در آنجا مورد تصويب قرار گرفت .
اين شب آخرين شب آذرماه شب پيش از نخستين روز زمستان و درازترين شب سال است. ايرانيان و بسياري از ديگر اقوام آن را مبارک مي‌دارند و اين شب را جشن ميگيرند.
يلدا و جشن‌هاي اين شب ، يک سنت باستاني است. ايرانيان باستان اين شب را شب تولد ايزد مهر «ميترا» ميپنداشتند، به همين دليل اين شب را جشن ميگرفتند.آن گاه خواني الوان مي‌گستردند و «ميزد» نثار مي‌کردند.
«ميزد» نذري يا وليمهاي غير نوشيدني، مانند گوشت و نان و شيريني و حلوا بود .در آيينهاي ايران باستان براي هر مراسم جشن و سرور آييني، خواني مي‌گستردند که بر آن افزون بر آلات و ادوات نيايش، مانند آتشدان، عطردان، بخوردان، برسم و غيره، برآوردهها و فرآوردههاي خوردني فصل و خوراکهاي گوناگون، از جمله خوراک مقدس و آييني ويژه‌اي که آن را «ميزد» مي‌ناميدند، بر سفره جشن مي‌نهادند. /118
انتهای پیام/
