رييس پليس مبارزه با مواد مخدر تهران بزرگ با بيان اين که ايران همسايه بزرگترين توليدکننده مواد مخدر جهان است، اظهار کرد: ايران 1800 کيلومتر مرز مشترک با افغانستان که بيش از 90 درصد ترياک، کراک، شيشه و هروئين دنيا را توليد ميکند، دارد.
وي خاطر نشان کرد: بعد از سقوط حکومت طالبان و ورود نيروهاي غربي به افغانستان، تصور بر اين بود که کشورهاي غربي تلاشهاي جديدي را در مبارزه با مواد مخدر انجام دهند، اما متاسفانه از سال 2001 به بعد، توليد ترياک در افغانستان بيشتر از 40 برابر افزايش يافت.
جانشين شوراي هماهنگي ستاد مبارزه با مواد مخدر، به اقدامات نيروي انتظامي در اين زمينه اشاره کرد و گفت: تا پايان سال گذشته، فقط در محدوده مرزهاي شرقي کشور تا بخشهايي از خراسان شمالي اقداماتي براي ديوارکشي، حفر کانال و نصب تجهيزات الکترونيکي به طول بيش از 200 کيلومتر انجام شده است.
سرهنگ کشفي با اشاره به کشف هزار تني مواد مخدر به وسيله نيروي انتظامي، اظهار کرد: ايران پرچمدار مبارزه با مواد مخدر در جهان است.
رييس پليس مبارزه با مواد مخدر تهران بزرگ در ادامه و در تشريح عامل اقتصادي تجارت مواد مخدر، گفت: تجارت مواد مخدر، بالاترين سود را در بين تجارتهاي غيرقانوني دارد و حتي سود حاصل از تجارت اين مواد بسيار بيشتر از سود کشورهاي توليدکننده وسايل نقليه و رايانه است.
رييس پليس مبارزه با مواد مخدر تهران بزرگ تصريح کرد: يکي از دلايلي که باعث بروز پديده قاچاق مواد مخدر در کشور است، سود کثيف ناشي از تجارت اين ماده مخدر است، به نحوي که قاچاقچي، مواد مخدر را به قيمتي در مرز خريداري ميکند که اگر اين مواد به تهران منتقل شود در ظرف يک شبانه روز چندين برابر ميشود. پس با وجود سودهاي کاذب و بادآورده و حمايتي که کشورهاي غربي و سرکردههاي آنها نظير «عبدالمالک ريگي» از قاچاقچيان ميکند، نميتوان به راحتي انتظار مقابله داشت و بايد در مبارزه با آن سعي همهجانبه شود.
سرهنگ کشفي در ادامه به علل گرايش جوانان به اعتياد پرداخت و اظهار کرد: يکي از عوامل مؤور در اين زمينه قدرت «نه گفتن» است. اگر جوان با قدرت و اعتماد به نفس، قدرت «نه گفتن» به دوستان ناباب را داشته باشد، بسياري از خطرهاي ناشي از مواد مخدر از آنها دور ميشود.
جانشين شوراي هماهنگي ستاد مبارزه با مواد به نقش خانوادهها در جلوگيري از اعتياد جوانان اشاره کرد و گفت: خانوادههاي سختگير و آسانگير، هر دو باعث ميشوند تا جوانانشان در دام اعتياد بيفتند. خانوادههاي سختگير، فرزندانشان را تا زماني که مشغول تحصيل هستند، کنترل و مراقبت سختگيرانه ميکنند و به محض فارغالتحصيل شدن، به آنها آزادي و رهايي همهجانبه ميدهند و خانوادههاي آسانگير نيز که هيچ نوعي کنترلي نسبت به فرزندان خود ندارند، عامل گرايش جوانان و به دام افتادن آنها در دام اعتيادند.
وي همچنين نقش بيکاري و حس کنجکاوي و دوستان ناباب را نيز در اين زمينه موثر برشمرد و گفت: در بحث دوستان ناباب طي تحقيقاتي که از دستگيرشدگان در سال گذشته به عمل آمد مشخص شد که 27 درصد آنها به واسطه دوستان ناباب دست به اين کار زدند.
«اظهارات افراد خارج از دبيرخانه ستاد، مندرج در سايت الزاماً به معناي موضع رسمي ستاد مبارزه با موادمخدر نمي باشد.»/100
انتهای پیام/