وي افزود:در اين خصوص پس از تهيه طرح‌ها مطالعات مرمت بنا نسبت به برچيدن و جمع آوري بخش‌هاي فرو ريخته و ساماندهي حياط ضلع شمالي اقدام شد و سپس استحکام بخشي و تقويت پي بنا و مرمت بخش‌هاي مورد نياز و تعويض عايق کاري پشت بام و نيز مرمت کارهاي چوبي و درها و پنجره‌ها انجام شد.
رئيس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري فارس با اشاره به اينکه مرمت اين تاريخي در طول مدت 3 ماه و با صرف اعتباري بالغ بر 256 ميليون ريال انجام گرفته است گفت: اين سازمان از ابتداي سال جاري مرمت بناهاي تاريخي مسجد جامع جهرم، مسجد جامع وکيل مسجد مشير، منزل تاريخي عطروش در شيراز و قلعه کريم خاني شيراز را نيز در دست اجرا داشته است و به زودي تعداد ديگري از بناهاي تاريخي استان نيز در دست مرمت قرار خواهد گرفت.
منزل تاريخي شوريده از جمله بناهاي مهم تاريخي شهر شيراز و مربوط به دوره قاجاريه است. اين خانه مربوط به شاعر و اديب بلند آوازه شيرازي شوريده است که آرامگاه اين شاعر فقيد در جوار آرامگاه شيخ اجل سعدي شيرازي قرار دارد.
مرحوم حاج محمدتقي ملقب به فصيح‌الملک متخلص به شوريده از فضلا، شعرا و ادباي قرن 13 و نيمه اول قرن 14 هجري است. شوريده که از کودکي نابينا شد در سن 9سالگي پدر خود را از دست داد. اين طفل تهيدست به تحصيل علم و کسب کمال پرداخت و به رغم تمام محروميت‌ها با هوش سرشار و قريحه خداداد در علوم و اديبه فارسي و عربي چندان ترقي کرد که از علما و ادبا عصر خود شد.
کمالات وي بدان حد رسيد که به دربار ميرزا علي خان اتابک صدراعظم ناصرالدين شاه راه يافت و از ناصرالدين شاه لقب فصيح الملک گرفت. او به دربار مظفرالدين شاه نيز راه يافت و از او نيز صله دريافت کرد. شوريده در سال 1345 دار فاني را وداع گفت و از او ديوان اشعارش به جا مانده است.
منزل شوريده که در زمان وي محل رفت و آمد بزرگان و اشراف بوده است هم اکنون به صورت يک بناي دو طبقه زيبا در ابتداي کوچه هفت پيچ در بافت تاريخي شيراز بر جا مانده است.
اين بناي تاريخي که از اهميت فوق‌العاده‌اي از جنبه معماري نيز برخوردار است از معماري دوره قاجار با حياط مرکزي و المان‌هاي تزئيني کچ‌بري، سقف‌هاي تزئيني، سنگ‌هاي آزاره مشبک، کاشيکاري و ارسي‌هاي چوبي تبعيت مي‌کند.
بنا داراي بخش‌هاي اندروني، بيروني و خدماتي است که به وسيله راهروهاي ارتباطي به يکديگر راه مي‌يابند و همچنين وجود تالار مرکزي که فضاي اندروني و ورودي‌هاي اضلاع شمالي را به يکديگر ارتباط مي‌دهد از ديگر مشخصات اين بناي تاريخي است. اين خانه تاريخي مورخ 20/11/1355 و به شماره 1338 در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيد./106
انتهای پیام/
