به گفته اين دکتراي رشته طبيعت و باستان‌شناسي دانشگاه منچستر؛ دراين کتاب، براساس داده‌هاي موجود در تمام فلات ايران، فرايند سفالگري به صورت افق‌هاي سفالي درمناطق مختلف فلات ايران و براساس تقسيم بندي زماني مورد بررسي قرار گرفته است.
وي با اشاره به بررسي ويژگي‌هاي ساخت، گونه شناسي، نوع ظروف، شکل و تزئينات سفال درطول هشت هزارسال دراين کتاب مورد بررسي قرار مي گيرد اظهار داشت:درحدود7500 سال پيش نخستين و قديمي‌ترين سفال ايران در منطقه گنج‌دره کرمانشاه و هرسين شناخته شد.
طلايي با بيان اين‌که فرايند سفالگري تقريباً درايران حالت عمومي داشته است تصريح کرد: از نظر زيبايي شناختي در دوره مس سنگي يعني پيش از عصر مفرغ بين 4200 پيش از ميلاد تا سه هزار سال پيش از ميلاد وشروع عصر مفرغ،اين دوره 1200 ساله، يکي از درخشان‌ترين دوره‌هاي سفالگري ايران به‌شمار مي‌آيد.
وي اضافه کرد: دراين دوره سفال‌هايي منحصربفرد با تنوع تزئينات و نقش‌هاي حيواني، درختي، نمادين و موضوعي بيشتر درمناطق فارس، شمال مرکزي ايران و جنوب غربي ايران (خوزستان) ساخته شد.
استاد گروه باستان شناسي و هنردانشکده ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران درپايان تأکيد کرد: دراين دوره زماني توجه ويژه‌اي به طبيعت گرايي درنقش اندازي سفال مي شده که البته اين موضوع هزارسال بعد دربين النهرين و آسياي مرکزي در سفالگري رواج پيداکرد./118
انتهای پیام/
