وي با بيان اينکه توسعه مباني نظري، روشهاي پژوهشي، اجراي مطالعات ميداني و تطبيقي و بهرهمندي از امکانات گسترده علوم تجربي و رياضي به تدريج تصويري شفافتر از گذشته در اختيار اين علم قرار داد افزود: از طرفي باستان شناسي امروز توانسته است نقش بي نظير خودرا در ابعاد مختلف حيات مادي و معنوي انسان ايفا کند.
وي با اشاره به اينکه باستان شناسي فعاليتي عمومي است و باعث افزايش آگاهي در مورد تنوع فرهنگ هاي بشري در طول اعصار و پيدايش عقايد جديد و پرچالشي در مورد زندگي پيشينيان شده است اظهار داشت:يک باستان شناس بايد مهارت قرائت شنيداري، نوشتاري و ديداري را داشته باشد. در قرائت ديداري نويسنده، گوينده و نوشتهاي موجود نيست بلکه مواد باقي مانده از گروههاي انساني است که در اثر ديدن و مطالعه اشياء بايد زبان و سخن اشياء را درک کرد.
وي افزود: باستان شناسي علاوه بر دانش و شيوههاي علمي نيازمند نگاه عاطفي بين امروز و گذشته است از سويي ديگر بايد در جستجوي مطالعه مواد مادي در بستر جغرافياي و طبيعي زمان باشيم.
وي حيات مادي و معنوي جوامع انساني را در تعامل و برهم کنش سه محور مثلث گونه طبيعت، انسان و نگاه ماوراي انسان دانست و گفت: براساس تعامل اين سه محور، شناخت و فهم انسان به زيرساخت طبيعي و فرهنگي که ثابت و غيرقابل تبديل است منجر ميشود.
چگيني مشکلات و نيازهاي مختلف دانش باستان شناسي را آشنايي اندک باستان شناسان با جغرافياي تاريخي، غفلت از مطالعه اشياي تاريخي و بومي سازي براساس الگوهاي فرهنگي جاري و مرسوم در فرهنگ برشمرد.
وي با بيان اينکه اشياي تاريخي نبايد فقط در موزهها جمعآوري شوند بلکه بايد امکانات علمي لازم براي مطالعه آنها براي باستان شناسان فراهم شود افزود: با شناسايي متون مشترک گذشته و امروز و فهم و درک ساختار محيط طبيعي ميتوان به بازيابي راهکارهاي سازگار با گذشته پرداخت.
وي اظهارداشت:باستان شناس با مطالعه در زمين، حفاري و آزمايش بر روي اشياء قصد دارد از اطلاعات پنهان نهفته در زمين و اشياء حفاظت کند و در واقع امکان حفاظت کالبدي آنها را فراهم کند.باستان شناس علاوه بر نقش حفاظت، نقشهاي مرمتي چون؛ شناسايي و احياي حيثيت گذشته، آسيب شناسي و تشخيص کمبودها و کوشش برترميم آنها را نيز ايفا ميکند.
چگيني نقشهاي ديگر باستان شناس را در توسعه و توليد علم و آموزش باستان شناسي دانست و بيان داشت: باستان شناسي ايران با بهرهگيري از تمامي امکانات آموزشي و پژوهشي خود بايد رويکرد علمي و عملي قابل دفاعي بر اساس نيازها و مبتني بر اهداف علمي و حرفهاي در معبر ورود به آينده اتخاذ کرده و در صحنههاي آموزشي، پژوهشي، حفاظتي و فرهنگي و مسير توليد علم نيز نقش آفرين باشد./119
انتهای پیام/