جناب آقاي يعقوبي
مدير محترم روابط عمومي مؤسسه فرهنگي- اجتماعي جام جم
با سلام
احتراماً، عطف به نامه شماره 1910/ 6/2400 مورخ 9 آذرماه 1388، نکات ذيل جهت توضيح ابعاد مختلف موضوع مورد نظر- عدم انتشار جوابيه سازمان متبوع در قبال موضع آن روزنامه در خصوص خبر کشف بقاياي ارتش کمبوجيه در مصر- اعلام مي شود. بديهي است سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري، هم چنان بر ضرورت انتشار متن کامل جوابيه مذکور تأکيد داشته و حقوق قانوني خود را تا زمان حصول نتيجه مطلوب پيگيري خواهد نمود:
پيرو درج مطلبي جهت دار و قابل تأمل در روزنامه جام جم که در آن تلاش شده بود موضوع کشف ارتش کمبوجيه در خاک کشور مصر به استناد اظهارات غير رسمي يک مقام مصري زير سوال برده شود، سازمان ميراث فرهنگي، اقدام به ارسال جوابيه اي با عنوان «مسأله اين است، روزنامه جام جم ايران يا روزنامه جام جم مصر؟» براي اين روزنامه کرد. اما در حالي که بر اساس قوانين و مقررات مصروحه در مطبوعات کشور، سازمان ميراث فرهنگي در انتظار درج جوابيه خود بود، با ارسال نامه اي غير حرفه اي و عجيب از سوي روزنامه جام جم مواجه شد.
در متن درخواست غير عرف روزنامه جام جم از سازمان ميراث فرهنگي خواسته شده، تا نسبت به تغيير و اصلاح اين جوابيه اقدام لازم به عمل آيد تا به اين ترتيب روزنامه جام جم نيز نسبت به چاپ آن اقدام نمايد! اما طرح چنين درخواست بي سابقه اي از سوي يکي از روزنامه هاي قديمي و پرتيراژ کشور، که انتظار مي رود با قوانين و مقررات حاکم بر مطبوعات اشراف داشته باشد، گمانه ها و ابهاماتي را براي مردم ايجاد کرده است.
مديريت محترم روابط عمومي مؤسسه جام جم که نامه مذکور با امضاي ايشان به اين سازمان رسيده، حتما اطلاع دارند که وفق قانون، اين روزنامه مي بايست بدون هيچ قيد و شرطي، ابتدا نسبت به درج جوابيه اقدام کرده و در صورتيکه اعتراضي به جوابيه وجود دارد، يا در قالب پاسخ مجدد و يا از طرق قانوني ديگر مي توانند اعتراض خود را پيگيري نمايند.
اما با نهايت تأسف، به جاي اين اقدام، اين روزنامه ابتدا از طريق يک واسطه، سپس از طريق پيغام هاي تهديد آميز غير مستقيم مبني بر استمرار حرکت تخريبي اين روزنامه عليه سازمان ميراث فرهنگي در صورت چاپ جوابيه مذکور و در نهايت نيز با ارسال نامه اي کتبي، خواستار تلطيف و حذف بخش هايي از اين جوابيه شده است.
در اين خصوص، همان طور که ذکر شد، گمانه ها و ابهاماتي باقي مي ماند که جا دارد تا گردانندگان روزنامه جام جم مد نظر داشته و پاسخگوي آن ها باشند:
1- نخستين موردي که بايد به مديران روزنامه جام جم خاطرنشان شود، اين است که مگر گردانندگان اين روزنامه، مطالب خود را قبل از چاپ با اين سازمان هماهنگ کرده، تغييرات و اصلاحات احتمالي را اعمال مي کنند و سپس اجازه چاپ مي گيرند که حالا درخواست مشابهي از اين سازمان دارند؟!
2- ايشان چطور به خود اجازه مي دهند همه تلاش ها، دستورات و پيگيري هاي مسؤولان ارشد کشور را در موضوع مذکور تلويحاً به باد تمسخر و استهزاء بگيرند و حالا از موضع طلبکارانه درخواست جرح و تعديل پاسخ به خود را دارند؟!
3- اين حق را چگونه و از کجا براي خود قايليد که هر چه را به قلمتان مي آيد بنويسيد و وقتي نيز جوابي براي شما ارسال مي شود، درخواست تغيير و اصلاح آن را داشته باشيد. آيا شما مطالب تند و تخريبي خود را با دستگاه هاي مختلف هماهنگ مي کنيد؟
4- نکته ديگري که در خصوص تلاش روزنامه جام جم براي طفره روي و فرار از درج جوابيه سازمان ميراث فرهنگي کاملاً مشهود است، به هراس عجيب ايشان باز مي گردد. در اين خصوص جاي اين پرسش باقي مي ماند که مگر شما بابت چاپ مطلب خود وعده اي را دريافت کرده ايد که چاپ جوابيه سازمان ميراث فرهنگي جهت تنوير افکار عمومي، منجر به از دست رفتن وعده مذکور مي شود؟
5- آيا رفتار روزنامه قديمي جام جم اين گونه در اذهان متبادر نمي‌نمايد که چاپ برخي گزارشها در آن روزنامه با نيت خاصي صورت مي‌پذيرد و چون سازمان زير بار اين تمکين ها نرفته است و اقدام به ارسال جوابيه صريح نموده، لذا در خصوص چاپ جوابيه مقاومت مي‌شود؟
6- آقايان گرداننده روزنامه جام جم! مگر شما با ساير دستگاه هاي ديگر نيز رويه مشابهي داريد که ابتدا تخريبشان مي کنيد و وقتي پاسخي از دستگاه و مقام تخريب شده دريافت مي کنيد ، مستقيم و غير مستقيم آن ها را تهديد به سکوت و عقب نشيني مي کنيد؟ اگر چنين رويه اي در دستور کار شماست به صراحت تأکيد مي کنيم که در خصوص سازمان ميراث فرهنگي در اشتباه محض بوده و اين سازمان تا حصول نتيجه مطلوب و درج بي کم و کاست جوابيه خود - آن هم وفق قانون مطبوعات و با شرايطي کاملاً مشابه مطلب منتشره از سوي روزنامه جام جم- از پيگيري خواسته به حق و قانوني خود منصرف نخواهد شد.
7- در صورت اصرار اين روزنامه بر چنين رويکرد ناصوابي، براي افکار عمومي، اين سؤال و ابهام باقي است که آيا بخش عمده اي از مطالب اين روزنامه نمي تواند از جنس مطلب مذکور باشد که با اتکا به روش هاي مختلف، يک دستگاه را مجبور به سکوت کرده اند و زماني که مخاطب با پاسخي از دستگاه مربوطه مواجه نشده، تصور کند که حق با اين روزنامه بوده بي آن که بداند چه در پس پرده گذشته است؟ آيا به واقع چنين است؟
8- مخاطبان محترم متن حاضر، خودشان را جاي ما بگذارند: آيا زماني که روزنامه اي، اقدام به درج مطلبي کرده و در آن اقدام به توهين و تخريب و تخطئه شما مي کند، آيا حق پاسخ و رفع ابهامات و اتهامات مذکور را براي خود محفوظ نمي دانيد؟ پاسخ به اين پرسش، گذشته از قوانين و مقررات حاکم بر مطبوعات بر اساس عرف، عدالت و رسم رفتاري حرفه اي، مثبت است. از اين رو براي سازمان ميراث فرهنگي نيز چاره اي به جز پيگيري از مسير قانوني براي درج کامل جوابيه خود در روزنامه جام جم باقي نمي ماند که اين سازمان نيز با جديت تمام، پيگير احقاق حقوق خود خواهد بود.
9- در نهايت نيز به گردانندگان روزنامه جام جم توصيه مي کنيم به جاي آن که پس از درج مطلبي اقدام به تهديد نهادي در عدم پاسخ به خود کنند، چنانچه في الواقع مطالبي از اين دست، سفارشي، سياسي يا در ازاي وعده اي نبوده است، از اين پس با حساسيت بيشتري، مراقب قلم و نوشتار خود باشند.
انتهای پیام/
