غفار حاتمي در ادامه خاطرنشان کرد: رشد و توسعه گلسنگها بر روي سطح کتيبه به گونهاي است که يکي از بيشترين عوامل آسيب در اين اثر به شمار ميآيد.
وي اضافه کرد:ابتدا براي جلوگيري يا کند کردن روند تخريب ناشي از اين عامل در کتيبه و نقش برجسته داريوش، شناسايي گونههاي گلسنگ در دستور کار قرار گرفت.
وي با بيان اين که پس از بررسي، 11 گونه گلسنگ از هفت خانواده به همراه يک نوع خزه شناسايي شد افزود: آسيبهاي موجود در اثر عوامل دروني و محيطي ايجاد شده نيز شناسايي شد.
به گفته اين کاشناس ارشد مرمت آثار تاريخي؛ استفاده از معرفههاي شيميايي نقطهاي و ...... از ديگر روشهاي مورد استفاده براي شناسايي گونههاي بيستون بود.
غفاري در پايان اضافه کرد: ميزان پوشش و پراکندگي گونههاي شناخته شده به همراه مکانيزم تخريب و ميزان مشارکت آنها در تخريب کتيبه مورد بررسي قرار گرفت./119
انتهای پیام/