تأثير مثبت باستان‌شناسي هوايي در مستندسازي آثار تاريخي

به گزارش ميراث آريا(chtn)آرش اميدي با اشاره به تاريخچه‌ باستان‌شناسي هوايي در ايران افزود:براي نخستين‌ بار در بين سال‌هاي 1314 تا 1317 فردي به نام \"اشميت\" در بررسي‌هاي باستان‌شناسي خود از تصويربرداي هوايي استفاده کرد.

به گفته اين کارشناس؛با استفاده از اين روش، شرايط شناسايي، مستند‌سازي، تهيه‌ نقشه و مونيتورينگ هوايي محوطه‌هاي باستاني توسط باستان شناسان آسان‌تر خواهد شد.

اميدي مستندسازي را دربرگيرنده موزاييک کردن تصاوير، ژئوفرنس کردن تصاوير، تهيه عکس نقشه، بروز رساني نقشه‌هاي موجود، اجراي سيستم کدينگ دانست و افزود:اين روش با توجه به دقت ميلي متري حتي نقشه‌هاي گذشته را اصلاح مي‌کند.

وي با اشاره به ارائه کد به هر محوطه در فرايند انجام اين روش اظهار داشت: با ارائه کد به هر محوطه اطلاعات مربوط به هر منطقه باستاني در کد مورد نظر قرار مي‌گيرد.

اين کارشناس در پايان به کاربرد هواپيماي فوق سبک در انجام اين فناوري اشاره کرد و يادآور شد: اين نوع هواپيما با قابليت اوج گرفتن تا ارتفاع چهار هزار متر مربع از سطح زمين، به صورت هم‌زمان، امکان تصويربرداري با دوربين عکاسي و دوربين فيلمبرداري را دارد./118

انتهای پیام/

کد خبر 1388100140