وي ادامه داد: پرندهنگري مسائلي همچون جنسيت و تحصيلات را در بر نميگيرد و تنها داشتن يک دوربين و کتاب راهنما کافي است. آنچه براي يک پرندهنگر حرفهاي اهميت دارد اين است در زماني که براي اين کار صرف ميکند بتواند پرندهاي را که ميخواهد ببيند.
بختياري تصريح کرد: پرندهها هميشه و همهجا هستند، بنابراين پرندهنگري نيز به مناطقي خاص از ايران محدود نميشود و در همه جا امکان انجام پرندهنگري و رويت پرندگان وجود دارد.
به گفته وي در ايران 105 مکان عمده پرندهنگري و 510 گونه پرنده وحشي داريم که تعدادي از آنها در دنيا بسيار کميابند به طوريکه 50 گونه در حال انقراض و کمياب دنيا در ايران هستند، همچنين 92 گونه پرنده مهاجر داريم که در فصل زمستان به ايران ميآيند.
به گفته اين مدرس اکوتوريسم پرندهنگري در کشور ما يک جاذبه محسوب ميشود، اما اينکه چرا پيشرفت نکرده دلايلي مختلفي دارد که فکر ميکنم ورود افراد غير متخصص در اين حوزه و انجام فعاليتهاي به ظاهر تخصصي به ويژه در حوزه آموزش يکي از مهمترين دلايل اين عدم پيشرفت است./115
انتهای پیام/