به گزارش ميراث آريا(chtn)،‌ در ادامه کاوش‌هاي صورت گرفته دو تصوير يا پرتره از جنس گچ نيز روي ديوارهاي کشف شده نمايان شدند، که يکي از آنها تصوير مردي با جامه‌اي شرقي و نشسته بر اسبي را نشان مي‌داد که در دست چپش افسار اسب و در دست راست او فاخته‌اي قرار داشته و تابلوي دوم نيز بانويي را به همراه چندين کودک به تصوير مي‌کشيد.

علاوه بر سازه‌ها و تزيينات ساختماني تکه‌هايي از ظروف سفالي،‌ شيشيه و استخوان نيز در اطراف اين قلعه که در حدود سال 700 ميلادي به دست امويان بنا شده بود، به دست آمد.

به گفته کارشناسان، اين قلعه دو کاربرد متفاوت داشته که به عنوان توقفگاهي در مسير کاروان‌هاي بين النهرين به سوريه و پايگاهي براي جلوگيري از حمله قبايل ديگر مورد استفاده قرا مي‌گرفته است.
‌
اما از ويژگي‌هاي برجسته اين بنا آميختگي معماري آن با سبک‌هاي بيزانس، بين النهرين، ايراني و بومي بوده علي رغم وجود هيچگونه مسجدي در داخل آن داراي مناره‌اي است که در رده سوم بزرگترين مناره‌هاي دنياي اسلام قرار دارد./109

انتهای پیام/