قاليباف در بيان مشکلات ترافيک تهران گفت: بحث مديريت واحد در اين حوزه باعث حل نشدن ترافيک شده است چرا که بايد مسئول آن پيدا شود در حالي که بعضي اوقات از مسئول نداشتن مسالهاي از مدار خارج ميشود و گاهي هم هر مسئول پيدا کرده و آدمها را غيرمسئول ميکنند. اختيارات و مجموعه تصميمگيري در زمينه ترافيک در يکجا جمع نميشود و بنابراين فرد مشخصي نيز پاسخگو نيست.
وي تصريح کرد: همچنين تقويت و توسعه حملونقل عمومي نيز در کاهش بار ترافيک موثر است البته با تاکيد بر حملونقل ريلي چون مقرون به صرفه بوده، پاک بوده و پرحجم و دقيق است. در پايان سال 85 احساس کرديم گوش شنوايي براي شنيدن اين بحثها وجود ندارد و بايد در همان سيري قرار بگيريم که يکي من بگويم و يکي ديگري بگويد. بنابراين فکر کرديم در مجموعه شهري به گونهاي فعاليت کنيم که خودمان در اين دو مقوله کار را پيش بريم. بنابراين در سال 86 در افق برنامه پنج ساله براي مترو و اتوبوسراني برنامهريزي دقيق شد و تا پايان سال 92 جدولي طراحي شد که نياز ما را نشان داد.
شهردار تهران گفت:بنابراين اگر ديگران کمک کنند حل ترافيک تهران سرعت ميگيرد و اگر کمکي نشد در همين زمانبندي پيش ميرويم. در سال 87 اگر گفتهام برنامه توسعه مترو سالي 15 کيلومتر ميشود شب نخوابيدهايم و صبح اين را بگوييم. اي کاش حمايت دولت ميآمد چرا که بر اساس قانون 50 درصد بر عهده دولت و 50 درصد بر عهده شهرداري است.
قاليباف ادامه داد: براي سال 89 تقريبا بالغ بر هزار ميليارد تومان براي مترو در شهرداري اعتبار در نظر گرفته شده که اگر دولت هم همين مقدار در نظر بگيرد، شاهد معجزهاي در اين زمينه ميشويم.
شهردار تهران افزود: خصوصيسازي اتوبوسراني نيز از کارهاي جدي است که بايد دنبال شود و ايدهآل ما در حوزه حملونقل و ترافيک اين است که زماني که هر فرد از منزل يا محل کار از هر نقطه از تهران به فاصله 300 متر به هر جهتي که خواست حرکت کند به يک وسيله حملونقل عمومي برسد. خواه ايستگاه مترو باشد يا تاکسي و يا اتوبوس و به سه هزار و 700 ايستگاه ديگر متصل شود و يک تابلوي ديجيتال در آن وسيله نصب شده و صرف زمان و مسافت را به مسافر نشان دهد.
وي گفت: اين امکان امر دوري نيست و در يک دورره چهار ساله قابل انجام است و اين به معناي واقعي شبکه حملونقل است. چرا که مردم مسئول پشت پيشخوان نيستند و فقط ميخواهند به راحتي از حملونقل عمومي استفاده کنند.
قاليباف در زمينه وضعيت اتوبوسهاي تهران نيز گفت: قبول دارم که اتوبوسهاي ناوگان مربوط به 40 سال پيش است که ما از شرکت ايرانخودرو خريداري ميکنيم و فشار به ما ميآورند که از خارج وارد نکنيم اما ما اتوبوسهاي دوکابين را وارد کرديم تا ارتقا يابد و هماکنون خط دو آن راه افتاده است. در حوزه واگن نيز بايد به سمت بدنه آلومينيومي برويم. با تاخير شروع کرديم اما نبايد تجربه ديگران را يکييکي تکرار کرده و انجام دهيم.
اين سخنان در حالي مطرح مي شود که گويا شهردار روز هاي اول هفته را از ياد برده است که بارش باران باعث چه ترافيکي در شهر شده بود که نه تنها کور مي نمود بلکه نشان دهنده اين نکته بود که شهرداري به هيچ وجه در اين خصوص چاره اي نيانديشيده است .
شايد شهردار نمي داند که جدا از ترافيک در برخي از معابر به دليل پيک اصلي ترافيک در برخي از معابر طرح هاي نيمه تمام وآبگرفتگي خيابان از دلايل اصلي وجدي اين ترافيک بودند .
از سوي ديگر چندي است که در شهرداري به طور متناوب مساله مديريت واحد شهري مطرح مي شود وگلايه مي کنند که بايد اين امر صورت بگيرد ومدام از شهرهاي بزرگ دنيا مثال مي آورند .
اين در حالي است که در اين شهرها پيش از آنکه اين گونه مديريت به وجود بيايد ،شهروندان به سيستم ومکانيزم کاراي شهرداري نمره قبولي داده اند وبه آن اعتماد کرده اند در حالي که به نظر مي رسد در تهران هنوز اين امر حادث نشده است.
يکي از دلايل اين مساله به رغم ادعاي شهرداري انجام پروژه ها و طرح هاي شهرداري است که بيش از آنکه گره از کار مردم باز کند بر آن افزوده است؛تونل توحيد وهزينه وزمان اجراي آن،پل جواديه،يک طرفه کردن خيابان ها واجراي پياده راه سازي از جمله اين کارها هستند ،پروژه هاي نيمه تمام هم که جاي خود دارد.
اما با توجه به اين نکات شهردار تهران ديروز ادعائي را مطرح کرده است که در توع خود جاي تامل بسيار دارد وآن اين است که در تهران واقعا گره کور وجود ندارد؟
100
انتهای پیام/