آزاده اردکاني اضافه کرد: آويز مذکور و ديگر مهره‌هاي تزئيني يافت شده همراه آن از صدف دريايي و هماتيت(سنگ آهن) ساخته شده و از لحاظ مطالعات باستان شناسي دوره پارينه سنگي بسيار حائز اهميت هستند.
سرپرست نخستين کاوش مشترک در غار يافته نيز درادامه با اشاره به کشف اين مجموعه و ابزارهاي سنگي و استخواني همراه آنها در لايه‌هاي باستاني بيان داشت: طبق آزمايش ساليابي نمونه‌هاي ذغالي به شيوه کربن 14 بين 30 تا 35 هزار سال قدمت دارند.
فريدون بيگلري در ابن باره تصريح کرد: مطالعات اخير نشان مي‌دهد که غار يافته در دوره پارينه سنگي جديد، محل سکونت شکارچياني بوده که عمدتاً از طريق شکار بزکوهي امرار معاش مي‌کردند.
به گفته وي: شکارچيان اين عصر در ايران که از نوع انسان هوشمند (هوموساپينس) بودند، براي نخستين بار در کنار ساخت ابزار سنگ ، به ساخت زيور آلات شخصي، ابراز استخواني و استفاده از گل اخرا پرداختند.
وي با اشاره به استفاده شکارچيان دوره پارينه سنگي جديد ساکن غار يافته براي ساخت اشياء تزييني خود از صدف‌هاي دريايي با منشاء خليج فارس، دندان نيش گوزن نر و همچنين هماتيت اظهارداشت: احتمالاً زنان و مردان نيز از چنين تزيينات شخصي به شکل گردنبند و يا دوخته شده بر روي لباس‌هاي پوستي استفاده مي کردند.
بيگلري در پايان يادآور شد: دستيابي بسيار سخت به چنين اشياي کميابي، احتمالا ً نشاندهنده وجهه و اعتبار اجتماعي دارنده آن و در پوشش افراد نشاندهنده قدرت صاحب آن بوده است./119
انتهای پیام/
