اين اثر شامل بقاياي دو آسياب آبي است که به فاصله تقريبي 30 متر از يکديگر، در غرب روستاي سده و در حاشيه شرقي رودخانه فصلي شاه مرز قرار دارد .
مصالح بکار رفته در اين دو آسياب، قلوه سنگ، شفته آهک وگچ است. بقاياي آسياب شمالي شامل تنوره ايست گِرد، به عمق 1 متر که جداره خارجي آن حدود 4 متر ارتفاع دارد و بقاياي آسياب جنوبي تنوره اي مخروطي شکل داردکه جداره خارجي آن حدود 5 متر ارتفاع دارد.
اين آسياب که نسبت به آسياب شمالي سالم تر باقي مانده است، داراي بقاياي آبراهه اي متصل به بخش شرقي تنوره است .
همچنين در فاصله 3 متري جنوب تنوره بقاياي يک سيلو يا انبار کوچک گندم با پلان گرد و با مصالح خشت ديده مي شود که سنگ ريزه به عنوان شاموت در خشت ها مورد استفاده قرار گرفته است، اين سيلو با 6 متر ارتفاع باقي مانده است. نوع بهره برداري اين اثر در گذشته صنعتي- توليدي بوده است.
آنچه از دو تنوره آسياب و آبراهه ها باقي مانده، در حال حاضر از وضعيت ايستايي نسبتا مناسبي برخوردار است، اداره کل ميراث فرهنگي ،صنايع دستي وگردشگري فارس با توجه به ويژگي‌هاي اين اثر تاريخي به عنوان يکي از شاخص‌ترين آثار باستاني منطقه اقدام به شناسايي و بررسي اين اثر تاريخي در سال گذشته کرده است و هم اکنون پس از طي مراحل و تشريفات قانوني لازم در فهرست آثار ملي ايران قرار گرفته است و از تاريخ ثبت تحت حفاظت و صيانت اين اداره کل قرار دارد
بديهي است هرگونه دخل و تصرف در اثر ممنوعيت قانوني داشته و تخلف محسوب مي‌شود . /104
انتهای پیام/
