رضا نوروزي افزود: اين گوردخمه ها در دوران باستان جهت تدفين مردگان مورد استفاده بوده اند و بنابر اعتقادات باستاني مردم به خصوص دوران فرا هخامنشي و ساساني اجساد را ابتدا در بلندي هاي کوه و صخره ها قرار مي دادند و بعد از چند مدتي که از جسد فقط استخوان هاي آن باقي مي ماند آن استخوان ها را در داخل گوردخمه ها و تابوت هاي سنگي قرار مي دادند.
وي تصريح کرد: از اين رو اين قبور را استودان مي ناميدند. کلمه استودان به معني محل گذاردن استخوان است .
نوروزي اضافه کرد: اين اداره کل با توجه به ويژگي هاي اين مجموعه تاريخي به عنوان يکي از شاخصترين آثار باستاني منطقه اقدام به شناسايي و بررسي آن در سال 1387 کرده است و هم اکنون پس از طي مراحل و تشريفات قانوني لازم به شماره 28248 در فهرست آثار ملي ايران قرار گرفته است واز تاريخ ثبت تحت حفاظت وصيانت اين اداره کل قرار دارد .
/104
انتهای پیام/