آيا اينجا ايران است؟ اين سوالي است که با ديدن عکس‌هاي گزارشي که در بخش تاريخ و طبيعت اين مجله چاپ شده براي مخاطب پيش مي‌آْيد. سرزمين من براي اولين بار به طور جامع به کوه - قلعه شگفت‌انگيز بهستان پرداخته است. مردم اين نقطه از استان زنجان قلعه را با نام «جن داغي» (کوه جن) مي‌شناسند و سرزمين من هم عنوان اين گزارش را «تخت ديو و طبيعت» برگزيده است.
ترکيب «قاصد روزان ابري» بسياري را به ياد شعر نيما يوشيج مي‌اندازد. آنجا که مي‌گويد: «قاصد روزان ابري داروگ، کي مي‌رسد باران؟» سرزمين من در بخش طبيعت خود سراغ داروگ رفته، جانوري که کوچک ترين قورباغه ايران نام گرفته است. اين گزارش نخستين مقاله علمي منتشر شده درباره کوچک ترين قورباغه ايران است که ساکنان شمال کشور آن را پيام‌آور باران مي‌دانند. اين گزارش توسط «حاجي قلي کمي»، شناخته شده‌ترين دوزيست‌شناس ايران نوشته شده است.
گزارش سرزمين من درباره قورباغه درختي، تنها گزارش طبيعت اين شماره از مجله نيست. بخش ويژه خليج فارس اين شماره از مجله نيز به ماجراي يک همزيستي شگفت‌انگيز در درياي پارس پرداخته است؛ زندگي همراهانه دلقک‌ماهي و شقايق دريايي.
دلقک‌ماهي از آن دست ماهي‌هايي است که در اين سال‌ها بيشتر با شخصيت کارتوني «نمو» در جهان شناخته شده است. اين گزارش که «يک عاشقانه آرام» نام دارد، زندگي دلقک‌ماهي را در بازوان سمي شقايق دريايي به تصوير مي‌کشد.
سرزمين من در ادامه بخش سفره ايراني خود همچون آبگوشت و چلوکباب که در شماره‌هاي پيشين منتشر کرده بود، به «قصه نان سنگک» رسيده است. داستان ناني که يکي از ميراث خوراکي ايراني‌هاست. اين نان شايد قديمي‌ترين نان ايراني باشد و شيوه پخت آن دست‌کم از دوره صفوي تا امروز بدون تغيير باقي مانده است. ناني که بر سفره عقد حاضر بودنش از سال‌هاي دور همچنان پابرجاست.
همراه با فصل گرما و به بار نشستن نخل‌هاي جنوب، سرزمين من به دل نخلستان‌هاي جنوب ايران رفته و در گزارشي خواندني و ديدني با نام «دليران نخلستان» به رطب‌چيني مردم بوشهر پرداخته است.
«شرحه شرحه عشق» عنوان گزارش بخش امامزاده اين شماره سرزمين من است. گزارشي از امامزاده‌اي که سرش در شوشتر دفن شده و باقي اعضاي بدنش را در شهرهاي ديگر به خاک سپردند. در اين گزارش شرح سفري به آستان اين امامزاده و اطلاعات تاريخي درباره ايشان را خواهيد خواند.
برنامه‌ريزي گذاران وقت و سفر يکي از بخش‌هاي ثابت سرزمين من است. اين نشريه در اين شماره از راهنماي سفر خود، خوانندگان را به سه سفر متفاوت مي‌برد و جزييات کافي و کاربردي همچون اطلاعات اقامت، نقشه و تصاوير مکان‌ها را در اختيار خوانندگان قرار مي‌دهد. «هيجان به توان خروشان» که راهنماي قايقراني در آبهاي خروشان رودخانه ارمند در استان چهارمحال و بختياري است. «حالا وقت تبريزي است» راهنماي سفر و گردش در شهر نسبتا سردسير تبريز در فصل تابستان است. «اين سنگ را با من بخوان» راهنماي سفر يک روزه اي براي تماشا و کتيبه خواني در باغ کتيبه هاي نياوران است. در اين گزارش خواهيد خواند که با سفر به اين باغ مي توانيد بدون پرداخت هزينه هاي بسيار، تمام کتيبه هاي نقاط مختلف ايران را يکجا بخوانيد.
يکي ديگر از جذابيت‌هاي ويژه‌نامه «سرزمين من» پوسترهاي همراه آن است که مخاطبان خاص خود را دارد. پوستر همراه اين شماره از نشريه، تصويري دوست داشتني از همان قورباغه درختي است که از پشت شاخه گلي بيرون آمده و به دوربين عکاس زل زده است.
«سرزمين من» که تا دو شماره پيش اساس کار را بر مطالب تاليفي قرار داده بود، از شماره يازده خود، بخش جديد ترجمه را نيز با عنوان «همکاران سرزمين من» به باقي بخش‌ها افزوده تا همکاران خود را در سطح جهان به ايرانيان معرفي کند. عنوان اين نوشتار «آوارگان فراموش شده» است و گزارش در مجله نشنال جئوگرافيک منتشر شده است. اين گزارش خواندني، به 80 ميليون خانه به‌دوش هندي مي‌پردازد که به سنت‌هاي قديمي و کهن خود هنوز وفادار مانده‌اند.
سرزمين من در 132 صفحه، به سردبيري رضا مختاري و با قيمت 2500 تومان به صورت تمام رنگي و گلاسه و همراه با پوستر رايگان منتشر شده است.
/104
انتهای پیام/
