مرتضي حصاري يکي از اهداف انجام اين کاوش را شناخت هر چه بهتر و بيشتر شرق دشت ري در شهرستان ورامين به‌ويژه ناحيه پيشوا٬ به عنوان يکي از طرح‌هاي مطالعاتي در استان تهران دانست و گفت: اين طرح مطالعاتي مي‌تواند به علم باستان‌شناسي در دورهي آغاز روستانشيني فلات ايران کمک کند.
اين دکتراي باستان‌شناسي از دانشگاه هامبورگ اضافه کرد: در اقدام اوليه با بررسي و مطالعه و همچنين حفر گمانه‌هاي آزمايشي مشاهده شد که سطح فعلي محوطه‌هاي منطقه مورد مطالعه به علت جريان سيلاب‌ها از رشته جبال البرز نزديک به 5/4 متر از شن و ماسه و قلوه سنگ انباشته شده و بالا آمده است؛ يعني محدوده مکاني که به نام مخروط افکنه نام گذاري شده است.
اين باستان‌شناس با اشاره به اين طبقه مرتفع شن و ماسه که بعد از استقرارهاي اوليه فرهنگ‌هاي گذشته و به وجود آمدن آثار باستاني در محل اين تپه‌ها تشکيل شد بيان داشت: هم‌ا‌کنون بيشتر طبقات باستاني و قديمي‌ترين تپه‌ها در زير سطح فعلي دشت قرار گرفته و تنها بخش‌هايي از آثار باستاني که از قطر 5/4 متر لايه ته نشست مرتفع بوده‌اند در معرض ديد قرار دارند.
وي با بيان اينکه بر اساس داده‌هاي اولين فصل کاوش اين محوطه‌باستاني شواهد معماري از دورهي آغاز روستانشيني پيشرفته در اين محوطه قابل اثبات است افزود: از ديگر يافته‌هاي جديد معماري از اين دوره مي‌توان به استفاده از خشت‌هاي محدبي (پلانو کانوکس) اشاره کرد که اثر فشار انگشت‌هاي دست سازندگان خشت‌ها، يادآور نمونه‌هاي معماري زاگرس مرکزي است.
حصاري اظهار داشت: اين داده‌ها به باستان‌شناسان و دانش باستان‌شناسي و تاريخ معماري ايران و خاورميانه در شناخت و چگونگي شکل‌گيري جوامع روستايي در اين ناحيه فرهنگي و حتي چگونگي ميزان پيچپدگي آن جوامع کمک موثري مي‌کند.
کاوش در محوطه باستاني معين‌آباد در چارچوب برنامه‌هاي پژوهشي، با همکاري پژوهشکده باستان شناسي، دانشگاه آزاد اسلامي ورامين-پيشوا و ميراث فرهنگي استان تهران از نيمه فروردين تا بيستم تيرماه امسال انجام شد./119
انتهای پیام/
