سيد محسن هاشمي شعر حافظ را عارفانه توصيف کرد و بيان داشت: اشعار حافظ با يک وحدت و يکپارچگي عرفان همراه است.
وي با بيان اينکه در عرفان نميتوان فرم و معنا را از يکديگر جدا کرد، بيان داشت: محتوا و فرم در عرفان يکپارچه هستند.
هاشمي با اشاره به دو نوع رويکرد ايستا و پويا در شعر، يادآور شد: حافظ برخوردار از اين دو اين رويکرد بود.
وي شعر عرفاني را داراي حجم بسيار کم و فشردهاي توصيف کرد که در صورت آزاد شدن نيروي انفجاري آن، جان مخاطب را سرشار از يک جهان تصوير ميکند، افزود: اين تصوير است نه کلام که خواننده را متأثر ميکند.
اين استاد دانشگاه، به ممکن شدن خوانش تصوير از طريق حرکت چشم و ارتباط رويت با خواستن اشاره کرد و گفت: ما با فرهنگ ايرانيمان تصوير را ميبينيم که در شعر متجلي ميشود.
وي با مورد توجه قراردادن اشارت بيني در شعر حافظ گفت: با توجه به اينکه عرصه معنا بسيار گستردهتر از سخن است، حافظ با اشارات کوتاه معناي بسياري را به ذهن خطور مي دهد.
هاشمي وجد و عرفان را در فرهنگ ايرانيان ديدني و نه شنيدني ستود و گفت: بحث پارسا بودن که در فرهنگ ايرانيان مطرح است به خوبي در شعر حافظ متجلي مي شود./119
انتهای پیام/