ابراهيم اميرکلايي با بيان اينکه محوطه ياد شده به دليل توسعه کشت و زرع و ساخت و سازهاي مختلف در پيرامون آن در معرض نابودي قرار گرفته است، گفت: براساس اهداف پروژه پژوهشي Asec و يافتههاي موجود در سطح تپه و آسيب پذيري بخش بالاي آن، گمانههايي به منظور تعيين عرصه و حريم در پيرامون تپه ايجاد شد.
وي اضافه کرد: در مجموع، تعداد 16 گمانه در پيرامون محوطه در جهات مختلف جغرافيايي چون شمالي، جنوبي، شرقي و غربي انجام شد.
اميرکلايي با اشاره به تخريب بيش از حد اين منطقه بر اثر عوامل انساني و همچنين بالا بودن سطح آبهاي زير زميني در بسياري از گمانهها، بيان داشت: در اين منطقه به دادههاي باستان شناختي که گوياي وجود بستر باستاني در آن باشد، برخورد نشد.
به گفته عضو هيأت علمي دانشگاه آزاد سوادکوه هيأت کاوش با پاکسازي حفاري غير مجاز انجام شده در شمال غرب محوطه و شيب آن به قطعه سفالهاي شاخصي دست يافتند.
وي سفالهاي يافت شده در اين گمانه را از گونه سفالهاي خاکستري روشن و تيره، قرمز و ظروف آشپزخانهاي معرفي کرد.
اين کارشناس باستان شناسي، قطعات بدست آمده را نيز شامل لبه، بدنه، کف، دسته و لوله آبريز با شاخصه عصر آهن و همچنين يک پاشنه در و ابزار سنگي در اين گمانه توصيف کرد.
وي يادآور شد: متأسفانه به دليل مضطرب بودن يافتههاي موجود، امکان ارائه يک نظر قطعي در مورد اينکه استقرار در اين محوطه مربوط به چه دورهاي است، وجود ندارد.
امير کلايي با توجه به قطعات سفالي يافت شده و مقايسه آن با يافتهاي مشابه ديگر محوطهها استقرار در اين محوطه را مربوط به دوره عصر آهن دانست.
/119
انتهای پیام/