چشم‌انداز تصويري مطلوب و قابل دستيابي در افق معين مبتني بر نيازها، آرمان‌ها، نيات، ارزش‌ها و شرايط پوياي محيطي هر کشور و يا سازماني است که در مراحل طراحي آن از رويکرد، تفکر، نگاه و برنامه‌ريزي رو به جلو استفاده مي‌شود.
چشم‌انداز ملي نيز عبارت است از تصوير مطلوب و آرمان دست‌يافتني که منظر و دورنمايي در افق بلندمدت فراروي مديريت جامعه قرار مي‌دهد و از ويژگي‌هايي چون جامع‌نگري، آينده‌نگري، ارزش گرايي و واقع گرايي برخوردار است. چشم‌انداز ملي با هدف دستيابي به منابع ملي و اجراي قانون اساسي، به دنبال ايجاد انگيزه در ميان آحاد ملت اعم از پير و جوان، شهري و روستايي و اقشار و گروه‌هاي مختلف جامعه است و ايجاد فرهنگ سازگار و مثبت‌انديش با حفظ وحدت اجتماعي و يکپارچگي ملي از پيامدهاي آن محسوب مي‌شود.
چشم‌انداز با در نظر گرفتن امکان تحقق در يک دوره بلندمدت و با توجه به شناخت محيط ملي (دروني) و بررسي نقاط قوت و ضعف تعيين مي‌شود. همچنين نگاهي دقيق به رخدادهاي جهاني و روند تحولات محيط بين‌المللي (بيروني) دارد تا فرصت‌ها و تهديدات احتمالي را بشناسد و نحوه تعامل محيط بيروني و دروني را روشن سازد و با توجه به سه عامل کليدي تعيين کننده که شامل \"نيات استراتژيک\"، \"قابليت‌ها و شايستگي‌هاي اصلي يک ملت\" و \"آرمان‌ها، آرزوها و منافع جامعه و سرزمين در سطح ملي\" است، طراحي مي‌شود.
مقام معظم رهبري با درک صحيح، عميق و هوشمندانه از نقاط ضعف و قوت داخلي و تهديدها و فرصت‌هاي محيط منطقه‌اي و بين‌المللي و نيز آينده روشن فرا راه انقلاب اسلامي، نظام جمهوري اسلامي، کشور و مردم، در سال 1381 از مجمع تشخيص مصلحت نظام خواستند تا سند چشم‌انداز بيست ساله جمهوري اسلامي ايران را تهيه و تدوين کند. اين تلاش‌ها در سال 1382 به ثمر نشست و سند نهايي چشم‌انداز 1404 جمهوري اسلامي ايران در آبان‌ماه 1382 ابلاغ شد و از سال 1384 به مرحله اجرا در آمد.
مرکز پژوهش‌ها در ادامه اين گزارش با نگاهي به ضرورت اهميت و ثمرات سند چشم‌انداز بيست‌ساله از نگاه مقام معظم رهبري، راهبردهايي را براي تحقق آن از منظر ايشان ارائه کرده است./202
انتهای پیام/