مرتضي کوثرنشان با بيان اينکه موزهها داراي رسالت بزرگي از جمله ارتقاء سطح فرهنگي، تاريخي، سياسي، علمي و ساير جنبههاي روحي_رواني انسان هستند، افزود: اين رسالت بزرگ موزهها در گرو معرفي کامل و بيعيب و نقص آثار موجود است.
وي معرفي يک اثر را زماني دانست که روشهاي نمايان و نهفته، ظاهري و باطني، ملموس و غيرملموس و مادي و معنوي آن به شيوههاي مناسب و مقتضي به مخاطب منتقل و القاء شود.
اين کارشناس انتقال ارزشها و مفاهيم والاي يک اثر را مستلزم برقراري يک ارتباط دو سويه، مفيد، مؤثر، مثبت و سازنده ميان اثر و مخاطب عنوان کرد و گفت: اين ارتباط دو سويه نيز مستلزم به کارگيري شيوههاي درست نمايشي و اطلاعرساني به طور دائم است تا تمامي حواس و قواي فيزيکي و متافيزيکي مخاطب را درگير، جذب و معطوف به خود کند.
وي اضافه کرد: شناخت صحيح و کامل از سه مهم و اصلي چون مخاطب، اثر، فضاي نمايشگاهي، کارشناسان به ويژه موزهداران را در انتخاب شيوه مناسب نمايش، اطلاعرساني و معرفي اثر کمک خواهد کرد.
کوثرنشان به سه نوع شيوه نمايشي مرسوم و متداول در موزهها چون نمايش آثار روي سکوها، نمايش از طريق تصاوير و نمايش از طريق فضاسازي يا صحنه اشاره کرد.
به گفته اين کارشناس ارشد معماري در هر موزهاي امکان به کارگيري هر يک شيوههاي ياد شده به صورت مستقل، ترکيبي و تلفيقي بر اساس شناخت کامل از سه عامل مخاطب، اثر و فضاي نمايشي وجود دارد.
وي يادآور شد: تمامي اين شيوهها با ابزار و تجهيزات مربوط به خود وسايلي لازم براي دستيابي و رسيدن به هدف والاي موزه است.
/119
انتهای پیام/