اکرم دروگر قدمت اثر را مربوط به دوره ژوراسيک بيان کرد و گفت: کوه بلور در استان مازندران، شهرستان رامسر، بخش مرکزي، دهستان اشکور در روستاي ميج واقع شده است.
وي طول اين کوه را 390 و عرض سه هزار متر با وسعت 58هزار و 500 مترمربع توصيف کرد و بيان داشت: از جمله گونه با ارزش گياهي و جانوري موجود در عرصه اثر مي توان به مرال شوکا، اشکول، سمور جنگلي ، گربه شني، خرس قهوه اي، سياه گوش و پلنگ و خارپشت اشاره کرد.
اين کارشناس ساخت جاده تنکابن به قزوين را يکي از مهمترين تهديداتي دانست که در مبحث فشارهاي ناشي از توسعه اين اثر را در معرض خطر قرار داده است.
به گفته اين کارشناس، کمبود پوشش گياهي، تشکيل نشدن و تکامل نيافتن خاک و در معرض فرسايش فيزيکي بودن سنگ‌هاي تشکيل‌دهنده در طول سال هاي متمادي باعث عريان شدن چهره قله اين کوه شده است.
وي اضافه کرد: به دليل قرارگيري کوه بلور بر روي گسل هاي منطقه البرز، زلزله مهمترين عامل تهديد کننده اثر در بحث بلاياي طبيعي است .
دروگر با اشاره به ايجاد راه دسترسي هاي جديد و ورود گردشگران بيشتر به منطقه، افزود: در حال حاضر تبعات ناشي از ورود گردشگر چون آلودگي محيطي، آلودگي منظر قابل مشاهده است.
وي يادآور شود: کوه بلور با توجه به ويژگي‌هاي کالبدي و ظاهري، موقعيت استثنايي و قرار گرفتن در ميان عوارض طبيعي ديگري چون قله خشچال و درياچه بلور، شرايطي ثبت اين اثر را در فهرست آثار طبيعي ملي ايران به منظور حفاظت از آن توجيه پذير مي‌کند.
به گفته دروگر، امکان کوهنرودي، قرارگيري ضريح امامزاده شاه سفيد و مسجد داروجين به عنوان پناهگاه کوهنرودان و زائران دربالاي کوه بلور با تشکيل يک مجموعه کامل شرايط لازم براي جذب گردشگر را فراهم کرده است.
اين کارشناس ارشد ژئومورفولوژي، وضعيت مالکيت کوه بلور را سازمان جنگل ها، منابع طبيعي و آبخيزداري عنوان کرد./119
انتهای پیام/
