به گزارش ميراث آريا (CHTN)، در اين طرح رفاه سرنشينان همچنان اهميتي ندارد و شکسته بودن صندلي جلو، پاره شدن لباس مسافران به علت فرسودگي روکش و فنر تشک‌ها، عقب بودن صندلي راننده، خراب يا ناقص بودن شيشه‌بالابر، خرابي دستگيره در، کثيفي صندلي‌ها از نکاتي است که هيچ زماني به آن توجه نشده و هر روز باعث آزار هزاران نفر مسافر در سطح شهر مي‌شود.

بسياري از مسافران به علت کثيف بودن کمربند سرنشين جلو، ترجيح مي‌دهند از آن استفاده نکنند و گاهي خرابي صندلي‌ها باعث ايجاد کمردرد در افراد مي‌شود. سلامت رواني و حتي جسمي رانندگان تاکسي نيز از مواردي است که نظارتي روي آن وجود ندارد و باعث رنجش خاطر مسافران مي‌شود.

رانندگاني که عصبي هستند، گوش‌شان سنگين است، تخلف مي‌کنند، به دروغ مي‌گويند که با مسير آشنا هستند، با رانندگان ديگر درگير مي‌شوند يا سر کرايه با مسافران دعوا مي‌کنند را مي‌توان در شهر تهران به وفور يافت. اين در حالي است که ايران شايد تنها کشوري باشد که از تاکسي مانند اتوبوس بهره مي‌گيرد زيرا در کشورهاي پرجمعيت آسياي شرقي مانند هندوستان و اندونزي نيز تاکسي همچنان وسيله‌اي اختصاصي است و موتورهاي سه‌چرخه مانند مسافرکش‌هاي ايران تا آخرين ظرفيت خود مسافر سوار مي‌کنند.

اکنون مسافران تهراني در حالي از تاکسي‌ها پياده مي‌شوند که شلوارشان پاره شده يا به آن آدامس چسبيده يا سياه شده است، پيراهن‌شان بوي سيگار مي‌دهد و به خاطر بدرفتاري راننده عصبي شده‌اند، اما بايد از مديريت شهري تهران ممنون باشند که تونل توحيد را نيمه‌تمام ساخته و رها کرده، به جاي احداث سرويس بهداشتي پروژه سينماهاي چند طبقه را مهم‌تر مي‌داند و در خيابان‌هاي باريک خط اتوبوس BRT راه‌اندازي کرده و ترافيک بيش‌تر شده و به خاطر کسب جايزه بين‌المللي خوشحال است و آن را نشانه درايت خود و احترام به کرامت انساني مي‌داند.

انتهای پیام/