نکته قابل توجه اين که در گذشته دست‌فروشان اجناس تقلبي را مي‌فروختند اما امروز بيش‌تر اجناس و کالاهايي که کف پياده‌روها پهن شده‌اند، با همان کيفيت قابل قبول و قيمت مغازه‌ها فروخته مي‌شوند. اکنون دست‌فروشان در واقع مغازه‌دارهايي هستند که مجبور نيستند ماليات، هزينه اجاره ملک تجاري و بهاي آب و برق و گاز را بپردازند و در نتيجه بيش‌ترين سود را مي‌برند.
يکي از کالاهايي که براي دست‌فروشان بسيار درآمد داشته، گاوهاي بادي هديه يک کمپاني شکلات‌سازي اتريشي است که آن را تقريبا مجاني به دست مي‌آورند و با قيمت هشت هزار تومان در چهارراه‌ها مي‌فروشند.
اکنون بيش‌تر دست‌فروشان در ميدان‌هاي رسالت، فلکه دوم صادقيه، ولي‌عصر، ونک و هفتم‌تير، سرقفلي پياده‌رو را نيز براي خود تصاحب کرده‌اند و اين کار تبديل به شغلي جديد، پردرآمد و بي‌دردسر در تهران شده است.
شهردار تهران اخيرا درباره انتخاب تهران به عنوان يکي از پنج نامزد سيستم حمل و نقل پايدار در دنيا گفته است: «رفتن يا نرفتن من به آمريکا براي گرفتن اين جايزه مهم نيست، مهم اين است که چه کارهايي انجام شده که مي‌توانيم اکنون با شهرهاي صنعتي و بزرگ دنيا رقابت کنيم.»
اين اظهارات دکتر قاليباف و مقايسه تهران با شهرهايي مانند نيويورک و توکيو در حالي است که اگر همان ناظران بين‌المللي در تهران سوار مترو و اتوبوس شوند و متکديان و دست‌فروشان را داخل واگن و در پياده‌روها و خروجي ايستگاه‌هاي مترو ببينند، به مديريت شهري که توانايي ندارد دست‌فروشان را کنترل کند علاوه بر نمره منفي، اخطار کتبي هم خواهند داد تا بيش‌تر از اکنون به چهره پايتخت اهميت دهد.
انتهای پیام/