خرس‌هاي قطبي به طور معمول بين زمين و يخ‌هاي شناور قطبي براي شکار فک شنا مي‌کنند. اما به گفته محققان، افزايش ذوب يخ‌هاي دريا باعث شده تا اين خرس‌ها مسافت‌هاي طولاني تري را با به خطر انداختن جان خود و بقاي اين گونه شنا کنند.
محفقان سازمان زمين‌شناسي آمريکا در يافته‌هاي خود که در مجله زيست‌شناسي قطبي به چاپ رسيد، اولين نمونه شناي طولاني‌مدت خرس‌هاي قطبي را آشکار کردند.
در اين تحقيقات يک خرس قطبي که به قلاده ردياب مجهز بود در سفري طولاني براي 232 ساعت مسافت 687 کيلومتر را در آبهاي 2-6 درجه سانتي‌گراد بطور مداوم شنا کرد.
اين مساله از اين جهت شگفت‌انگيز است که خرس قطبي که بيشتر زمان خود را روي سطح يخ‌هاي دريايي مي‌گذراند اکنون اين مسافت طولاني را به طور مداوم شنا کرده است.
همچنين اين پژوهش حاکي از آن است که اين خرس سپس به صورت متناوب مسافتي در حدود 1930 کيلومتر را شنا کرده و يا روي يخ‌هاي شناور راه رفته است.
با وجود اينکه خرس‌هاي قطبي در آبهاي آزاد مورد مشاهده قرار گرفته‌اند، اين اولين باري است که تمام سفر يک حيوان دنبال شده است.
متاسفانه اين سفر براي اين حيوان تلفاتي نيز در بر داشت. اين خرس علاوه بر از دست دادن 22 درصد از وزنش، توله خود را نيز در اين سفر سخت از دست داد.
توله خرس نتوانسته بود اين سفر طولاني را از ميان درياي خطرناک بيوفورت در آلاسکا تحمل کند.202
انتهای پیام/