امروز برخي روزنامه‌ها با گرايش سياسي منتشر مي‌شوند که بيش‌تر آن‌ها دولت را هدف قرار مي‌دهند و بيش‌تر سردبيران جز در مواردي که با حمله به يک چهره سياسي همراه است، به نقل اخبار و گزارش‌ها از سايت‌هاي خبري و خبرگزاري‌ها بسنده مي‌کنند. در اين ميان برخي روزنامه‌ها مطالب را از سايت‌ها مي‌دزدند و بدون نام منتشر مي‌کنند .
در حالي که بسياري از کارشناسان از کارمندي بودن تحريريه به عنوان آفت روزنامه‌نگاري ياد مي‌کنند، اکنون چند روزنامه بزرگ کشور به اين شيوه اداره مي‌شوند.
آن‌ها معتقدند خبرنگاري که حقوق ماهانه ثابت دريافت مي‌کند، وقتي مطمئن است در هر صورت پايان هر ماه مبلغي که در قرارداد استخدام روزنامه منعقد شده به حسابش واريز مي‌شود، به خود دردسر نمي‌دهد تا سوژه‌هاي دشوار را پيگيري کند.
در اين ميان روزنامه هاي معروفي نيز به خاطر انتشار خبرهايي در تمجيد از شهرداري تهران و بزرگ‌نمايي سخنان و اقدامات شهردار و همچنين مقالات ترجمه طولاني و کسالت‌آور، از نظر محتوا در پايين‌ترين رتبه قرار گرفته و تنها ضميمه‌هاي هفتگي آن ها توانسته توجيهي براي انتشار هزاران آگهي روزانه در اين نشريه ضخيم باشد.
روزنامه ديگري نيز سعي در ستايش پروژه‌هاي صداوسيما دارد و مهم جلوه دادن مديران اين سازمان دارد و در کنار آن به سنگر مکتوب رسانه ملي تبديل شده و دولت و منتقدان سياست‌هاي رييس خود را مورد حمله قرار مي‌دهد.
تا زماني که اين قبيل روزنامه‌ها خود را منجنيق حمايت‌کنندگان مالي خود مي‌دانند و به نيازهاي مردم بي‌توجهي مي‌کنند، نمي‌توان انتظار داشت که مشکلات و آرزوهاي جامعه به درستي در نشريات منعکس و تحليل شود. اکنون روزنامه‌ها به پرينتر سايت‌هاي خبري روي دکه‌ها تبديل شده‌اند و اگر مي‌خواهيد بدانيد فردا چه چيزي منتشر خواهند کرد، شب قبل به اينترنت مراجعه کنيد.
انتهای پیام/